28.09
kanser rengi duvarlar ve hayaletler,
ne zaman dışarı çıksam bir başka hayalete çarpıyorum. evet, hayaletlere çarpıyorum. içinden geçmemi beklerrdiniz değil mi? yanılıyorsunuz, kafasızlar. ben, eti ve kemiği olan hayaletlerden bahsediyorum. hani şu içten içe çürüyen ama bunu bir türlü dışa vuramayan yaratıklar var ya, ne diyordunuz siz onlara?
aşağılık insanoğlundan bahsediyorum. hepsi gün geçtikte birer birer hayalete dönüşüyor ve bu şehrin kanser rengi binalarının arasında yaşıyor-muş gibi yapmaya çalışıp tempoya ayak uydurduklarını sanıyor. aşağılık insanoğlu her konuda olduğu gibi bu konuda da pek becerikli sayılmaz. işte bu yüzden evimden dışarı çıkmayı reddediyorum, beni de içten içe çürütmeyin diye.
