"Don't forget me,My love"
Written by:@yel
Chapter 1...
...Hay nako Maaga na naman akung ginising ng lolo ko para mag benta ng suman at bibingka sa aming baryo.
Kumatok na siya ng ilang beses sa pintuan ng kwarto ko pero di parin ako lumalabas .Ang sarap kaya ng tulog ko.kumatok ulit ang lolo ko.
"Althea apo"? Pagtawag niya sakin..
"apo gumising kana dyan",para maka pag almusal kana at ma benta mu natong suman at bibingka.
Pero nanatili parin ako sa loob ng kwarto ko ng naka higa.
Pag katapos ng mga ilang segundo kumatok uli't siya..
"apo gumising kana dyan na handa kuna kaya yung almusal mu"..pagsasalita niya..Hay nako! Agad akong napa tayo,sarap talaga suntukin tong si lolo na may dalawang ngipin wahahhahah
Agad akung tumayo para suntukin si lolo hahaha charot...hendi ko magagawa kay lolo yun siya nalang kasi yung natitira kung karamay sa buong buhay ko.
Dahil yung nanayat tatay ko nasa heaven na mayado kasi silang excited,iniwan na nila yung maganda at dyosa nilang anak.Pag ka bukas ko ng pinto agad naman akong dumiretso sa lamesa. Nakita kung naka handa nayung tinapay at kape.
Agad akung umupo,ay si lolo ang taray hinandaan talaga ako ng almusal. pag sasalita ko....
Agad naman siyang tumayo sa harapan ko.
"Mabuti pa kumain kana dyan para tumaba ka" saka siya tumawa
"si lolo talaga .gusto mo banh ihampas ko ssyo tong tinapay" pag babanta ko sa lolokong may dalawa ang ngipin hahahahah . Agad siyang nsg salita
"joke lang yun apo. Nag bibiro lang naman ako"
Pag katapos kong mag almusal kinuha ko na yung mga paninda ko . Inayos ko mina ito bago nag paalam kong may dalawang ngipin na magtinda na ako. Bit bit ko yung mga paninda ko na hinanda ng lolo ko . Ayaw niya kasi akong mag handa ng paninda kasi daw baka makalason na naman ako hahhaaa.
Naalala ko kasi yung apo ng kumapare ni lolo kong msy dalawang ngipin na kababata ko .
-FLASH BACK-
Umiiyak ako dshil inaaway na naman ako nang anak nang tsismiosa naming kapitbahay. Msy lumapit sakin ang isang batang lalaki . Naks!.mukhang mayaman .base kasi sa soot nito niya ay mamahalin .
Tsaka maputi din ito . saka siya ngumiti sakin ,
"bakit ka umiiyak?" tanong niya
Suminghot muna ako bago sumagot
"inaaway kasi ako nang mga batang mga kalaro ko sinassbihan nila akong hindi raw masarap ang yung bibingka na gawa ko .. sumasakit daw yung tiyan nila nung kinain nila yung binigay kong bibingka" sagot ko
"kapag ba kinain ko yang dala mong bibingka hindi kana iiyak?" nakangiting tanong nito sakin.
"talaga?! Kainin mo to?" gulat na tsnong ko
"oo naman" masiglang Sabi nito "para hindi kana iiyak" ngumiti pa siya bago kinuha ang bibingka kong ini abot sa kaniya.
Pinagmasdan ko nalang siya habang kinakain ang ginawa kong bibingka .Napalunok siya nung unang beses kaya tinanong ko siya.
"ano? Masarap ba?" kinakabahang tanong ko
"hmmm" tumango ito "masarap naman" dugang pa niya .Umukit ang isang napakalawak na ngiti sa labi ko .
Makalipas ang ilang sigundo nang makain niya ang bibingka ko ay napapansin kong kong namumula ang mukha niya ksys kinakabahan akong lumapit sa kinatatayuan niya saka sinapo ang noo niya.Nanlaki ang mga mata ko nang simula nang mamula ang mukha niya.
Napalunok ako nang maramdamang sobrang init niya.
"pisteng yawa?!allergy kaba sa bibingka?" gulat na tanong ko .Pero ngumiti lang siya sakin bago humandusay sa harapan ko .
Dahil sa gulat ay napasigaw ako at lumuhod sa harapan niya at simula nang umiyak . Niyog yog ko ang balikat niya. Pero di siya rumesponde . Sinampal sampal ko din ang mukha niya pero jusko! Mas lalo lang namula kaya tinigilan ko na
"hoy wag kang mamatay! Sorry na . Ikaw kasi eh!" paninisi ko sa kaniya. "di mo naman kasi sinabi na allergy ka sa bibingka" paliwansg ko sa kaniya. "okaylang naman kung pangit ang lasa nang gawa kong bibingka .okay lang naman sakin . pero sana di mo nalang kinain" patuloy ko habang sumisinghot.
"hindi . Masarap naman talaga ang bibingka mo. Saka di pa ako mamamatay" nakangiti niyang sabi .
Dahil walang tao sa paligid namin ay sumigaw ako para naman may makakarinig at tutulong samin.
Nakita ko sila lolo na tumatakbo palapit samin bakas sa mukha nila ang pag alala habang palapit samin.
"apo!? Anong nangyare kay alton" gulat na tanong ni lolo ko nang makitang nakabulagta si alton sa harapan ko habang namumula
" kinain niya po yung bibingka na gawa ko di ko naman po talaga alam na allergy siya dun"
•••
Dinala si alton sa clinic nang aming barangay . Malayo kasi ang hospital dito samin kaya dito nalang sa mas malapit.
Nasa labas lang kami nang clinic ni lolo wt lolo ni alton , hinihintay naming lumabas si alton. Panay hingi ko nang tawad sa lolo ni alton dahil sa ginawa ko .Tingin ko tuloy sa sarili ko ay ang sama sama ko . Muntikan na akong makapatay nang tao dahil sa ginawa kong bibingka .
"hindi mo naman kasalanan yun ija kaya wag mong sisihin ang sarili mo" pag cocomfort nang lolo no alton sakin .
"apo bakot mo ba kasi binigay yung bibingka kay alton? Sa susunod sy huwag kanang humawa nang nang bibingka" sabi nang lolo kong mukhang rabbit. tumango nalang ako bilang sagot .
Ilang minuto ang lumipas ay lumabas na din si alton sa clinic kasama ang nurse . Pag kakita ko sa kaniya bigla nalang ako nag sisisi sa ginawa ko .Bigla na naman akong umiyak. umiyak ako nang sobrang bongga. Paki niyo ba?.
"oh bat ka umiiyak?" bingad ni alton sakin. "diba sabi mo .'pag kinain ko ko na yung ginawa mong bibingka ay di kana iiyak?' pero bat ka nanaman umiiyak?" nag alalang tanong nito
"alton sorry talaga ha,di ko naman kasi alam na allergy ka sa bibingka" muli kong paumanhin sa kaniya.
'Amp. Arte arte kasi. Masarap kaya yung gawa kong bibingka . Pagod at pawis ang isinugal ko para makagawa lang nang masarap nas bibingka . Choossssee' bulong ko sa sarili ko ko ahhah juk lang kayo naman!
"ayaw ko kasing nakikita kang umiiyak althea . Gusto kong ngumiti kalang okay?" sagot nito saka ngumiti. Wala na akong nagawa kundi ang yumakap sa kaniya
Dahil aalis na sila ,babalik na sila nang maynila ngayong araw .Sa susunod na araw naman sila dadalaw ulit. Humiwalay na ako sa pag kayakap....
.
.
Please Comment and vote if you like my story. And i will post my next chapter thank you...('ε` )♡
YOU ARE READING
Don't forget me, My love
RomanceIt's a sad love story where the boy that she loved so much forget the memory of past the promise of yesterday drive away. You think he can remember the girl that he loved?