Zawgi
"ဟန္နီအဆင္ေျပရဲ႕လား”
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ခ်ဳပ္ထားေသာလက္ေမာင္းက
ပတ္တီးအားၾကည့္ကာအဖြဲ႔မႉးကေမးေနေသာေၾကာင့္
ေခါင္းသာခါျပမိသည္။ဒီအခ်ိန္အဆင္ေျပသည္ဟုလိမ္မေနျခင္ေပ။
"ဟန္နီရာ”
ခ်ဳပ္တီးေနရင္းကေနထြက္ေပၚလာတဲ့ဟာလင္းအသံ
ႀကိတ္ႀကိတ္ေၾကာင့္ဟန္နီကႏႈတ္ခမ္းတြန္႔ရံုသာျပံဳးသည္။ဟာလင္းကေတာ့ခံျပင္းေနတဲ့ပံုခ်န္းမယ္ကေတာ့
တစ္ခုခုကိုေတြးေနသလိုစိတ္လြင့္ေနဟန္ျဖင့္႐ွိေနေလသည္။
"သူ႔ပံုစံကဘယ္လိုလဲဟန္နီငါတို႔ထပ္ေရာက္လာဦး
မွာပဲ”
နန္းရည္ကခပ္တိုးတိုးေမးေလသည္။သူမမ်က္လံုးထဲ
ျဖတ္ခနဲေပၚလာတဲ့ tattoo တစ္ခ်ိဳ႕သို႔ေသာ္ျငား
ေဝေတဝါးတာသာဘာကိုမွေသျခာမသိေျခ။
"ညာဘက္လက္မွာ tattoo ထိုးထားတယ္ၿပီးေတာ့
ၿပီးေတာ့ ငါတို႔အေၾကာင္းကိုသိေနတယ္ အဖြဲ႔မႉး
အေၾကာင္းလည္းေျပာသြားတယ္”
အားလံုးကတိတ္ဆိတ္ကာစဥ္းစားရင္းၿငိမ္သက္ေနေလသည္။မနက္ျဖန္၇နာရီမွာဘယ္လိုအေလာင္းကဘယ္
လိုပံုစံနဲ႔ေပၚထြက္လာမလဲဆိုတာကိုသာေတြးရင္းသာရင္
ထိတ္ေနမိသည္။ဘယ္အခ်ိန္ထိအနာၱရာယ္စိုးဟာသူတို႔
ေနာက္လိုက္ေနမလဲဒါမွမဟုတ္သူတိူ႔ကပဲလိုက္ေနတာ
လားတကယ္မသဲကြဲေျခ။
တီ..တီ..တီ
"ဟလိုေမေမ…...အာ...ေဒၚေလးတို႔ဆီကိုလား...
အဆင္ေျပပါ့မလားသိတဲ့အတိုင္းေဒၚေလးကညဥ့္နက္
မွေရာက္လာရင္ပြစိပြစိကေျပာတတ္ေသးတယ္မဟုတ္
လား....အာထားပါရံုးမွာပဲသြားအိပ္လိုက္မယ္..
သက္ေသခံပစၥည္းေတြလည္းေစာင့္စရာ႐ွိလို႔ပါ
အဖြဲ႔မွဴးဒါဆိုဒီေန႔ရံုမွာပဲအိပ္လိုက္မယ္ေနာ္”
"အိပ္လိုက္ေလ”
ေစာႏွင္းကေတာ့အစကတည္းကမေၾကာက္လန္႔တတ္သူ
မို႔တစ္ေယာက္တည္းအိပ္သည္မွာလည္းသူမအတြက္
သိပ္မႈစရာေတာ့မဟုတ္ေပ။
