Kızıldereli Mitolojisi'nde ''Yiyip yutan şeytan'' anlamına gelir. Eski Amerika yerlilerinde bazı kabileler ve Afrika'daki kabilelerin çoğunluğu için insan yemek oldukça doğal bir davranıştı. Özellikle eski Güney Amerika'da başarılı bir kabile şefi, kendi oğulları tarafınca yenirdi. Çünkü yerlilerin inançlarına göre bir varlığın eti yenildikçe onun özellikleri kazanılırdı. (Eski Türk'lerin savaşlardan önce boğa yemeleri gibi) Ancak insan etini haksız yere ve çok yemek kişinin zamanla vahşileşmesine neden olurdu. işte wendigo da böyle oluşurdu.
Efsaneye göre wendigo ormanlarda, dağlarda ulaşımı zor yerlerde yaşardı. insanları avlar, yuvasında baş aşağı asıp canlı kalmaları için de sürekli besler. Avlarını canlı canlı yer. Rüzgar kadar hızlı koşar, istediği herkesin sesini bire bir taklit eder ancak görünümü yarı geyik yarı insandır. Başka mitlerde de kurumuş bir ağaç gibi, şeklinde tasvir edilir, lakin kıllı ve pençeli.
Wendigo'yu çıplak elle öldürmek imkansızdır. Ölü taklidi yapmak işe yarayabilir lakin wendigo'nun dünyanın son gününe değin bekleyebileceği rivayet edilir. Wendigo'yu öldürmek için tam kalbinden yakmak ya da kızgın demir sokmak ya da kızgın yağ dökmek gerekir.
