Assenproever

De geboorte

Hier is ze dan . Uw dochtertje . Zei de verpleegster . Wat is ze mooi , zou ze ook zo vriendelijk worden als ze eruit ziet ? Vroeg Johanna (de koningin) .

Ik noem haar Assepoester . Wat een mooie naam . Johanna glimlacht naar de verpleegster . Je ziet er vriendelijk uit , ben je dat ook ? Vroeg de koningin .

Ik denk van wel , ik probeer toch altijd vriendelijk te zijn . Antwoordde de verpleegster toen . Johanna glimlachte weer , en daarna keek ze naar haar dochtertje . Ze had een bleke huid , witte glanzende haren , en ijskoude lichtblauwe ogen . Ze was wondermooi maar ze had een paarse tong . Johanna hield haar vinger voor Assepoesters mond . Assepoester likte aan de vinger van Johanna , de tong voelde ijskoud en erg uitgedroogd . Maar ieder meisje is speciaal op haar eigen manier , dacht de koningin .

Kijk maar naar mij ik heb violetkleurige ogen ...

En ik heb mijn eigen man opgegeten , zei ze per ongeluk hardop .

Wablieft ?! Riep de verpleegster geschrokken . Oh , niets hoor .

Zei Johanna nonchalant . Jawel u zei dat u uw man heeft opgegeten ! Dit moet ik melden aan het volk !

Als je dat waagt mevrouw , dan eet ik u op en proef ik aan uw assen wat uw echte aard is , wedden dat u dan toch niet zo vriendelijk bent ! De verpleegster knikte angstig en voorzichtig . Scheer je nu weg , Assepoester wil drinken . Ze keek liefdevol naar haar dochter , ze legde haar even in haar wiegje en ze ging de melk opwarmen.

Ze dronk zo schattig alleen slikte ze niet het liep onmiddellijk in haar slokdarm . Assepoester had ook nog niet gehuild sinds haar geboorte .

Ze was misschien toch wel anders als andere meisjes , dit was meer dan speciaal...