Sixto Axel Velasquez

Kabanata 31

''Mahal, stop it. I will hire somebody to clean it, pabayaan mo na 'yan jan'' He said to me.

Naglilinis kasi ako Backyard niya. Marami na kasing mga dahon na nalaglag galing sa puno. Winalis ko ang mga dahon at itinapon sa basurahan.

''I'm done, okay? Wag ka ng mag hire. Sayang sa pera'' sabi ko sa kanya at inilapag ang daspan sa lagayan nito.

Nakatayo si Sais sa may pintuan papasok ng bahay.

He's wearing a short at naka t-shirt din siya ng black. Pangbahay talaga. Tumingin ako sa kanya, Hindi ko napansin na papalapit na pala siya sa akin. Sinalubong ko siya ng yakap, hinalikan niya ako sa ulo. He's just too sweet. We've been like this for four days. Tatlong araw nalang ay ooperahan na si Hazel. We are all excited and nervous at the same time.

''Mahal, nandiyan na ba ang Doctor ni Hazel?'' tanong ko sa kanya. Magkayakap parin kami.

''He's here, but you need to rest. Ako na ang bahala'' sabi niya.

''Gusto ko din malaman kung anong sasabihin niya. I want to meet him'' I said.

''No need. Nandito naman ako'' He insisted.

''Okay lang naman ako. I just want to hear what he will say''

''No'' He said in the final. Nagsalubong ang kilay ko. Ano na naman ang problema niya?

''Wala ka namang dapat ipagselos, Mahal. Gusto---'' Pinutol niya ako.

''May asawa na siya and he loves his wife so much. You just need to rest'' He insisted again. Nagkaroon na ako ng hinala. Hindi naman kasi niya ako pinipilit dati. Kung anong desisyon ko ay iyon ang masusunod kaya nakakapagtaka lang.

''May hindi ka ba sinasabi sa akin, Sais?'' I asked him. I see how scared he is. He's really keeping something from me. Tinignan ko siya ng may seryosong mata. ''May itinatago ka ba sa akin? Don't tell me bakla ka tapos may relasyo---''

''Goddammit! Hindi ako bakla! Jesus Christ!'' he hissed. Kumulo ang dugo ko. At siya pa talaga ang may ganang magalit?

Itinulak ko siya na naging sanhi ng pagbitaw niya sa akin. ''You don't need to shout at me, kung may itinatago ka edi go. Edi wow. Bahala ka sa buhay mo'' I barked. Bwiset siya. Nakakabwesit siya.

I walked out. I heard him calling me, pero hindi ko siya pinansin.

''Mahal...''

''Gianna...''

Bahala ka.

Pumasok ako sa bahay ay dumaritso sa kwarto niya. Kukunin ko lahat ng damit ko dito at duon nalang ako matutulog sa kwarto ng anak ko. Ganito rin naman pala mangyayari. Para rin kaming hindi nagmamahalan.

He's keeping something from me, na pakiramdam ko may kinalaman sa akin.

I heard the door open and close. I know it's Sais. Pumasok ito sa walk-in kung nasaan ako. Hindi ko siya pinansin.

''Mahal, what are you doing?'' he asked me in a tired voice. Kung alam niya palang mapapagod siya edi sana hindi niya na sinimulan.

''Matulog ka mag-isa mo kasama iyang tinatago mo. Baka mas makatulog ka pa ng mahimbing'' sarkastiko kong sabi habang kinukuha ang mga damit ko. Tumabi siya sa akin at ibinalik ang mga damit ko sa cabinet. Hindi ko talaga siya pinansin at kinuha ulit ang mga damit ko.

Ibinabalik niya talaga. Nairita ako. Marahas at binigyan ko siya ng nakakamatay na tingin.

''Ano bang problema mo?! Umalis ka nga dito!'' taboy ko sa kanya.

''No, you're not going anywhere; dito ka matutulog sa tabi ko'' sabi niya sa akin habang ibinabalik ang mga damit ko.

''Sayo na 'yan damit ko'' Binitawan ko ito at nagmartsa papalabas ng kwarto pero bago pa ako makalabas ay niyakap niya na ako sa likuran. Ibinaon niya ang mukha niya sa batok ko. Umaalon pa ang dibdib ko sa galit.