Unexpected Royal

Chapter 1: Unfortunate

Chapter 1: Unfortunate

Mabilis akong lumabas ng bahay ng maisuot ko ang doll shoes kong luma na, tatakbo akong tumungo sa paradahan ng jeep upang makarating ng maaga sa trabaho ko ngayong araw. Napatingala ako ng mapansin ang makulimlim na langit, pero hindi ko na lang iyon pinansin. Nang makarating ako ay iilan lang ang nakapila na pasakay pa lamang sa jeep, mabuti na lamang dahil kadalasan palaging madaming pasahero ang nag aabang ng masasakyan lalo na ang jeep.

"Kuya last jeep na po ba ito?" tanong ko sa barker na nakasuot ng puting sando habang may good morning towel sa kanang bulsa ng kanyang suot na pantalon.

"Oo miss, kaya pumila ka na doon at baka mawalan ka pa ng mauupuan." sagot ng barker na patuloy pa rin sa pagtawag ng mga pasahero kahit padami na ng padami sa aking likuran ang nakapila. 

Makalipas ang ilang Segundo ako na ang nasa bungad ng pinto ng jeep, aktong ihahakbang ko na ang aking kanang paa paakyat sa jeep ng biglang may tumulak sa akin dahilan para mapatid ako sa unang baiting paakyat ng jeep. Napakunot ang kilay ko sa mga sandaling iyon, sinubukan kong lingunin ang aking likuran upang tingnan kung sino ang tumulak sa akin, ngunit sa hindi inaasahan may isang lalaking biglang sumingit, tinabig niya ang aking balikat at mabilis na sumakay sa jeep.

Agad kong itinuon ang aking kanang kamay bago pa ako lumagpak sa semento ng kalsada, nilapitan ako ng barker at tinulungan na makatayo.

"Pasensya na miss, nagmamadali lang ako." 

Napatunghay ako ng ulo ng marinig ang boses na iyon. 

Isang pares ng turquoise na mga mata ang sumalubong sa aking paningin, napakaganda niyon tingnan dahil sa asul at berdeng kulay na naglalaban sa paningin ko, ibinaba ko ang tingin sa may katamtamang tangos ng kanyang ilong pababa sa makakapal at maitim niyang bigote hanggang sa kanyang panga, at ibinaba ko pa ang aking tingin sa kanyang maliit na may pagkapinkish na labi, ang hulma ng kanyang mukha ay sakto ang sukat ng isang model na madalas kong nakakasalamuha sa aking trabaho. Nakasuot siya ng kulay itim na polo shirt, maong ang kanyang suot pang ibaba habang itim na rubber shoes na mukhang hindi pa nilabhan, simple at may dating ang suot niya lalo na ang maliit na sling bag na nakasabit sa kanyang leeg.

"Sa mga hindi nakaabot sa mauupan pasensya na, pero may darating namang bus maya maya, doon na lang kao sumakay papuntang bayan," sambit ng barker sa mga natirang pasahero.

"May bus namang dadaan dito mamaya, doon ka na lang sumakay miss," sabi sa akin ng barker matapos akong tulungang makatayo.

"Pero n-nagmamadali p-po ako," pautal utal at mahina kong sambit ngunit hindi ako pinansin ng barker.

"Larga na!" sigaw niya, binuksan na ng driver ang engine ng jeep at agad na umalis. 

Nakatingin lang ako sa jeep na palayo habang nakatayo dito sa tabi ng kalsada. Kapag nalate pa ako ngayong araw matatanggal na ako sa trabaho ko, napabuntong hininga ako at sinubukang pakalmahin ang sarili ko dahil sa nangyari kanina. Umupo ako sa isang bakanteng upuan kasama ng ibang naiwang pasahero.

"Miss dumudugo ang palad mo," agad kong tiningnan ang aking kanang palad ng marinig ang sinabi ng katabi ko, may bruise ang palad ko, namumula at dumudugo gaya ng sinabi niya.

"Here," napalingon ako sa katabi ko ng may iabot siya sa akin, isang panyo na puti iyon at may band aid pa na kasama.

"Salamat po, okay lang ako," iniikom at itinago ko ang palad ko, hindi ko din tinanggap ang iniaabot niya sa akin, pero nagulat ako ng kunin niya ang kamay ko at idinampi ang panyo na hawak niya. Napaaray pa ako ng idiin niya ang pagdampi sa palad ko, pagkatapos niyon ay binuksan na niya ang band aid at inilagay sa sugat ko.