again, erizou

Final

"CHRIIIISS!" Diye bağıran annem ile yerimden sıçradım. Yine yaptım diye düşünürken içeri şeytani sırıtışıyla Rose girince korkuyla annemin yanına gittim.

"Efendim dünyanın en güzel annesi." Dediğimde Rose "yalakalığı kes Chris" dediğinde ona yedi numaralı 'senle sonra görüşeceğiz' bakışımı attım.

"Chris neden dünkü dergi çekimlerine gitmedin?" Dediğinde yutkundum. "Şey şimdi şöyle old-''

"Sabah babamın maçı olduğu için çıktıktan sonra Chris'i uyandırmaya gittim bana uyuyacağını ve çekimlere gitmeyeceğini söyledi." Diyen Rose ile annemin şeytani bakışları bana döndü. Sıçtık ya dün gece Lisa yengemlerde kalmalıydım.

"Christoffer Furuya cezalısın!" Diye bağıran annem ile babamın karşısına oturdum. Deminden beri sırıtarak bizi izliyordu. Anneme dönüp "cezam ne?" Diye sordum. Annem gülümseyerek "bugün ki Vogue çekimlerine gitmiyeceksin" dediğinde "NE!?" Diye bağırdım. O çekimler çok önemliydi.

"Annem bana bunu yapma lütfen o çekimleri dört aydır bekliyorum." Dediğimde beni takmayarak kahvaltı masasını hazırlamaya devam etti. En azından halen futbol oynayabiliyorum.

Hah durun size kendimi tanıtayım. Ben Christoffer Furuya, Ouzou Furuya ve Erika Furuya'nın ilk çocukları. Manken ve Dansçı hobi olarak Futbol oynuyorum. 17 yaşındayım. Bir kardeşim var şeytanın takendisi Roseline, pop yıldızı ve manken, 15 yaşında.

Ouzou'dan
Erika çocuklara kızma işlemini bitirince kahvaltıyı kurmaya başladı. Açlıktan ölüyorum. Chris önümde somurtarak oturuyordu. Gerçektende dört aydır bu çekimleri bekliyordu. Yerimden kalkıp Erika'nın yanına gittim. Arkasından ona sarıldım.

"Ne istiyorsun Ouzou?" Dediğinde beni çok iyi tanıyan bir karım olduğunu anladım. "Sence de Chris'in cezası ağır değil mi?" Dediğimde elindeki şeyleri bırakıp bana döndü. O yere sabit masaya yaslanırken ben ellerimi iki yanına koymuştum. "Bakma bana öyle hak etti o" deyip başını başka yöne çevirdi. Yüzünü tekrar kendime çevirdim.

"Off tamam gitsin" dediğinden onu kucağıma alarak masaya ilerledim. "Ouzou ne yapıyorsun? Bırak! İçerde çocuklar var!" Dediğinde onu takmayarak çocukların yanına geldim. "Chris çekimlere gidebilirsin." Dediğimde Chris başını kaldırıp büyük bir gülümseme ile bana bakıyordu.

"Ne yani annem izin verdi mi?" Dediğinde Erika "evet git bu fırsatı elinden alırsam kariyerini kötü etkiler." Dediğinde, Chris "teşekkür ederim baba!" Dedi. "Hemen çıkmazsan geç kalacaksın!" Dediğimde Chris hortlak görmüş gibi gözleri açıldı. Koşarak merdivenlerden çıktı.

"Rosie hatırladığım kadarıyla bugün stüdyoya gitmen gerekiyordu. Evet sormana gerek yo arabayı alabilirsin." Dediğimde Rose, gül kurusu saçlarını savurarak odasına çıktı.

"Beni artık indirir misin?" Diyen Erika'ya "yerin rahat sanıyordum." Dediğimde Erika omzuma vurdu. Mutfaktan alarm gibi bir ses gelince Erika telaşla kucağımdan dindi. "Nereye?" Dediğimde o çoktan mutfağa girmişti. Bende merakıma yenik düşüp mutfağa girdim.

Fırından çıkardığı tepside kurabiye vardı. Sizin de anladığınız kadarıyla limonlu kurabiyeydi. Limonlu Kurabiye işin içindeyse kesin Kota ve Lisa geliyordu. Kurabiyeleri alarak camın önüne bıraktı. Masayı toplarken kapı çaldı. Ben kapıya doğru ilerlerken dışardan Lila ve Leo'nun sesi geliyordu.

Kapıyı açtığımda Leo önüme düştü. Erika yanıma gelirken "Leo aynı baban gibisin o da kapıyı açınca üstüme yığılıyordu." Dedi. Kota gülümseyerek içeri girdi. O sırada Chris ve Rose merdivenlerden iniyordu. Chris, Leo'yu görünce tokalaşıp kapıya doğru gittiler. Rose ise Lila'ya sarılıp çıktılar. Leo sanki bir şeyin kokusunu almış gibi içeri girdi.

"Sanki Erika yengem kurabiye yapmış?" Dediğinde Erika'nın gözleri açılarak mutfağa koştu. "LEO BIRAK O KURABİYELERİ ONLAR KOTA İÇİN!" Diye bağıran Erika'ya karşılık Leo "ASLA BIRAKMAM NEDEN BABAM YİYOR AQ BENDE YİCEM BANA NE!?" Diye bağırınca hep birlikte kahkaha attık.

On yedi yıldır hayatımız çok güzeldi. Eski takım arkadaşlarımın hepsi ile görüşüyorduk. Erika ve ben hayatımızı birleştirdiğimiz günden beri herkes mutluydu.

~The End~