Daha çok küçüktüm 7 yaşımı 2 gün önce doldurmuştum. Hayatımda hiç doğum günümü kutmamadım.Annem bana doğum yaparken ölmüş.Keşke annem olsaydı beni çok severdi.. Babam annemin ölümünden sonra beni hiç yalnız bırakmadı hep gözlerimin mavisine bakardı öperdi gözlerimden anneme çok benzediğimi söylerdi gerçektende öyleydim annemin fotoğraflarına baktığımda kendimi görüyordum. Mavi gözler açık kahverengi saçlar çok benziyordum. Ben 5 yaşlarında babam çok güzel bi kadınla evlendi esmer birisiydi adı Emineydi ve çok iyi birisiydi.Bana öz kızıymış gibi davranırdı sonra bi kaç ay geçti ve Emine annem bana kötü davranmaya başladı. Neden böyle yapmaya başladı hiç bilmiyorum babamın yanında iyi davranır babam işe gidince bi odaya kilitler babam gelene kadar çıkartmazdı aç ve susuz kalırdım. Arada odanın kapısını açıp beni döverdi. Her gece ağlardım annemin resminlerine sarılır içimi çeke çeke "a-annecimm..keşke beni bırakıp gitmeseydin..seni çook çok özledimm.." derdim.
Babama hiç bişey söyleyemezdim çünkü Emine beni tehdit ederdi.Beni öldüreceğini söylerdi..
Babam beni ilkokula yazdırdı.1.sınıfa başlıyacaktım ve çok heyecanlıydı. Tuna ile aynı sınıfta olacaktık.. Bu arada Tuna bizim evin çaprazında oturuyo hep dışarıya çıkar maç yapardı arkadaslarıyla ve ben vakit bulduğumda tunayı izlerdim pencereden oda pencereme bakar bana gülümserdi çocukluk aşkımdı sanırım gülüşü bana huzur veriyodu.
okulun başladığı ilk haftalar babam beni götürüp getiriyordu aslında okulum uzak değildi ama babam tek göndermezdi çünkü okula gitmek için büyük caddeden geçilmesi gerekiyodu ve ben 7 yaşında tek başıma geçemezdim babam kesinlikle izin vermezdi.
Bir gün babam yanıma geldi "Ela güzel kızım artık seni okula ben götüremiyeceğim mâlum işlerim yoğun Emine annen götürecek " dedi. Ve alnıma dudaklarını bastırdı.
Evet babamın işleri gerçekten yoğundu bazen gece eve gelirdi ama yinede babamın beni okula götürmesini istiyordum. Babamı kafamla onlaylayım " tamam babacığım.." dedim ve babama gülümsedim.
Sabah uyandığımda emine hâla uyuyordu.dolabımın yanına yaklaştım ve kapağını araladım okul formamı giydim ve elime tarağımı alıp aynanın karşısına geçtim.Yumuşak saçlarıma dokundum ve aynays bakıp gülümsedim yavaşça saçlarımı taradım mavi bir toka alır saçlarımı at kuyruğu yaptım.Tekrardan aynaya baktım ve annem aklıma geldi o sırada düşüncemi yıkan ayak sesleri oldu emine uyanmış olmalıydı odamın kapısını açıp ciyak sesi kulağımı tırmalıyordu " Aptal beyinli sen daha buradamısın çabuk okula git" dedi şaşkınlıkla ona baktım. Ne yani tek mi okula gidecektim? " Amaa..-" derken sözümü kesti " suss!! Ve defol git benim götüreceğimimi sandım salak babana söylersen seni gebertirim!!" gözlerimin dolduğunu hissetmiştim boğazım düğümlenmişti 'annecimmmm nerelerdesinn...' off çantamı aldım ve kahvaltımı yapmadan evden dışarı çıktım.Derin bi nefes aldım 'Allahım lütfen bana yardım et beni sen koru'
Caddenin oraya gelmiştim nasıl geçecektim arabalar son sürat geçiyordu o sırada okulun orada tunayı görüm uzun boylu çok yakışıklı ve esmer çok tatlı yaa.. Dalıp gitmiştim tunanın yanına bi kız geldi ve tunaya sarılıp yanağından öpmüştü çıldıracaktım küçüktüm ama o kızı parçalayabilirdim hızlı adımlarla yola atladım ve.. Kamyonun üstüme geldiğini farkertim kornaya bastı ama çok geçti beni altına alıp ezmişti bacağımı hissetmiyodum ve gözlerim yavaşça karardı...
Gözlerimi açtığımda başımda babam vardı ağlıyordu yoğun bakımındaydım heralde bi dakika yaa benim sağ bacağım neredee.. Yookk !! "Elamm canım kızımm özür dilerimm hepsi benim hatam.." gözlerim dolmuştu "b-babaa-" babam sözümü keserek "şşş..yorma kendini diyerek ağlıyordu" ama ben babamı dinlemeyerek " s-senin suçun yok ben bi and-" yine sözümü keserek " tamam kızım " diyerek yanağımda dudaklarını hissettim "baba bacağımı kestilermi" diyerek babamın gözlerinin içine baktım göz bebekleri büyümüştü ve sol gözünden yaş aktı ellerimi sıkıca tutuyordu o sırada sessizliği bozan kapının açılması oldu "bu kadar yeter hastamızı yormayalım" babam ellerimi sıkıca tutup öptü " ben buradayım merzk etme yanındayım" dedi ve dışarı çıktı. O sırada dışarıdan babamla eminenin sesleri geliyordu " yeteerr!! Suss sen nasıl elayı tek okula gönderirsin Allah belanı versin!! Artık yoksunn ! " bi anda gözlerimi kapattım sıktım kendimi iyice heryerim ağrıyordu ve sağ bacağım artık olmayacaktı..
Aradan zaman geçti evdeydim arık tuna yüzüme bile bakmıyordu tek bacağımdan olsa gerek ve hergün ağlıyordum ama yinede vazgeçemiyordum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gamzende Uyut Beni
RomanceBu hikayede bacağı olmayan bir kızın hayatını anlatacağım inşallah beğenirsiniz :)