The End Of The World

KARANLIK GÖKYÜZÜ

Gecenin karanlığında, dolunay bulutların ardından parlıyordu. Saçtığı ışık azda olsa yolu aydınlatıyordu. Etraf adeta buz kesmişti. Rüzgar nedeniyle, ağaçlar birbirine çarpıp ses çıkartıyordu.

Caitlyn ve Carl yolun tam ortasındaki arabada sıkışıp kalmışlardı. Kurtlar arabanın etrafını sarmıştı. Gidecek hicbiryerleri yoktu. Çarpmanın etkisiyle olsa gerek, arabanı sağ tekeri patlamıştı. Caitlyn kırılan camı bantla yapıştırarak:

"Sence işe yarar mı?" dedi tedirgince

"Yaramasa bile bize zaman kazandırır. Burdan acil çıkmamız gerek." diye cevapladı Carl.

"Ne yapacağız peki? Buradan çıkmak imkansız!"

"Biraz daha bekleyelim. Belki giderler."

"Ya gitmezlerse?"

"Gitmezlerse..."

Carl'ın bu tavır karşısında Caitlyn şaşırmıştı. Şaşkın gözlerle ona baktı.
Carl:

"Bana öyle bakma! Bir çözüm bulmaya çalışıyorum." diye çıkıştı:

"Eğer buradan çıkamazsak öleceğimizin farkındasın değil mi?"

"Ben ne yapıyorum."

"Hemen sinirlenme! Sen elinden geleni yapıyorsun. Bunun farkındayım. Sadece korkuyorum, tamam mı."

"Merak etme ne yapıp edip burdan kurtulacağız."

"Umarı..."

Carl Caitly'in konuşmasını yarıda keserek:

"Şunu duydun mu?"

"Neyi?"

"İşte bak yine oldu."

Caitlyn kulak kabartıp dinlemeye başladı.
Yakında bir yerden cızırtı sesi geliyordu. Sonra bu sesin telsizden geldiğini fark ettiler. Dışarıda ki adamın telsizi çalışıyordu. Anlaşılan biri birşeylerin ters gittiğini anlamıştı.

"Ne yapıp edip o telsize ulaşmalıyız!" diyerek
Caitlyn söze başladı. Ardından:

"Birilerinin gelip bizi almaları için yardım çağırmalıyız." diye ekledi.

"Nasıl alacağız peki?"

Caitlyn kısa bir süre düşündükten sonra:

"Ben önden çıkacağım. Sende arkamda beni koruyacaksın. Kurtların bana yaklaşmasını engelleyeceksin. Telsizi alınca hızla tekrar arabaya döneceğiz. Anlaştık mı?"

"Anladım anlamasınada, 6 tane mermimiz var."

"Kurtlar soğukkanlı hayvanlardır. Silah sesini duyunca korkarlar. Onlardan üstün olduğunu düşünürler. Sen mermileri akıllıca kullansan yeter."

"Umarım dediğin gibi olur!"

"Sen merak etme! Bundan yüzde yüz eminim. Biyoloji dersinde görmüştüm."

Kısa süren sessizlikten sonra:

"Hadi o zaman, başlıyoruz. Ben çıkıyorum. Sende arkamdan gel."

Caitlyn kapıyı açıp arabadan çıktı. Etrafa bakdığında kurtlar görünürde yoktu. Ama çalılıkların arasından gelen hırıltılar öyle demiyordu. Hızlı adımlarla yerde yatan adama doğru ilerlediler. Telsiz halen daha çalışıyordu. Biri konuşuyordu, ama cızırtıdan ne dediği anlaşılmıyordu.