My Busybee

tok..tok..tok..tok....

"nak..buksan mo itong pinto, hindi ka pa kumakain simula kanina"

"mommy..busog pa po ako"

"nak..kanina ka pang umaga hindi kumakain..gabi na oh..kumain ka naman kahit konti lang" alam ko nag-aalala na sya kasi simula kaninang umaga hindi pa ako bumababa at kumakain

"mom..bababa na lang po ako pagnagugutom na ako"

"anak..okey ka lang ba..kung gusto mo ng kausap andito lang si mommy"

"mom..please..okey lang po ako"

"sige nak..pero kung di ka okey andito lang ako huh..puntahan mo lang ako sa kwarto kung hindi ka okey huh..andito lang kame"

"don't worry mommy..okey po talaga ako" pero ang totoo hindi ako okey..okey man ako pero pinipilit ko lang maging okey para sa kanila...para hindi sila mag-alala sa akin..hindi ko alam na unti-unti na palang tumutulo ang luha sa mga mata ko..

ang tagal na pala simula ng iwan nya ako..pero hanggang ngayon ramdam ko na parang kahapon lang..ang sakit..ang sakit-sakit..bakit sya pa..sinungaling sya..bakit ganun?..may mali ba sa akin..bakit sa akin pa nangyari ang ganito?..bakit hindi ako makamove-on?..bakit iniwan nya ako?

..bakit hindi ko sya ma-let go?

bakit ako?

bakit sya pa?

bakit umiiyak ako ng ganito?

bakit ko sya pa sya iniiyakan?

ang daming bakit..ang dami-dami..

bumaba ako sa kama ko at pumunta ng banyo para maghilamos..bababa na ako at pipilitin kong kumain para hindi na mag-alala sa akin sila mommy at daddy..pagharap ko ng salamin..hindi na ako ang dating ako..hindi na ako ito..hindi ko na kilala ang sarili ko..nawala na ang dating makulit at masayahing ako..ako pa ba ito?..ako pa ba?napabayaan ko na ang sarili ko..simula ng iniwan nya ako...

bakit ako naging ganito?..hindi naman ako ito..

hindi ako ganito nung iwan nya ako..

hindi ako ganito nung wala pa sya sa buhay ko..

kaya kung maging masaya nung wala pa sya sa buhay ko..

kaya ko..

kaya..

at kakayanin ko...

paano nga ba?paano ba ako naging ganito.....?

paano ko ba sya nakilala?..paano ba sya dumating sa buhay ko?..paano ko ba sya minahal?

paano?

paano?

Chapter 1:>

'kringgg...kringgg..kringgggggg....'

hay anu ba yan..umagang- umaga tunog ng tunog celphone ko..

"hello! Sino ba 'to ang aga-aga ng bubulabog"pasigaw na sabi ko.

"hey little sis, easy lng ok. Ang puso natin ang aga-aga"

"Kuya naman..ang aga-aga ng bubulabog ka!naman eh..it almost 8 o'clock in the morning"

"iyon na nga yon eh..8 na ng umaga. Hindi na maagap yon swetie"

hay naku sa tuno ng pagsasalita ni kuya, naku may kailangan na naman ito. He always call me swetie kung naglalambing sya o may kailangan. si kuya nga naman ganyan talaga yan may pagkamakulit.

"its saturday..no classes..you disturbing me..ano kailanagan mo?"

"ito kinakamusta ka. kumusta naman ang aming only sweet heart?"