स्थळ- ठाणे
रात्रीच्या अंधारात सारंग चे हात मोबाईल च्या स्क्रीन वर फिरत होते. नग्न अवस्थेत असलेल्या मॉडेल मोबाईल स्क्रीन मधून बाहेर येऊन त्याच्या मस्तकात रासक्रीडा खेळत होत्या.त्याचा रोज चा रात्री चा कार्यक्रम होता तो. आपल्या बायको च्या शरीराचा उपभोग घेऊन कदाचित त्याची सेक्स ची इच्छा अधिक तीव्र व्हायची. त्यासाठी च डॉक्टर कडून tadalafil नावाची टॅबलेट त्याने लिहून घेतली होती. त्या टॅबलेट चा परिणाम त्याच्या लिंगा वर 36 तास राहणार होता. श्वेता खरंच त्याच्या बरोबर सेक्स करताना मल्टी ऑरगॅसम चा आनंद लुटत असे.
''सारंग ..झोप ना रे बाबू ..किती वाजले बघ ना " श्वेता झोपेतच सारंग ला म्हणाली.
"तु दुसऱ्या राऊंड ला तैयार अशील तर लगेच झोप येईल " सारंग संधी चा फायदा उचलणार.. तोच श्वेता परत आपल्या निद्रा अवस्थेत गेली.त्याची खरच निराशा झाली.सकाळी तिला लवकर उठून ऑफिस ला जायचे असल्याने तो आता तिला उठवनार नव्हता. कोरोना ने सर्व च आयुष्य बदलवल होत. सारंग चे तर जॉब अडचणीत आला होता. पण श्वेता दादर ला बँकेत असल्यामुळे तिला रोज नित्यनियमाने ऑफिस ला जाणे भाग होते. म्हणून च काय त्यांच्या एकुलता एक सपूत्र आयुष्य ची पाठवनी श्वेता ने आपल्या माहीम ला आई कडे केली होती. सारंग ने हेडफोन कानाला लावून पॉर्न व्हिडीओ चालवला. आपला ताठर झालेला लिंग शांत करून च त्याचे डोळे झोपेने मिटत आले होते.
स्थळ- सांताक्रुज
ट्रि$$$$$$$$$$$गं.. घड्याळ च्या अलार्म चा आवाज चा पूर्ण रूम मध्ये घुमत होता …तरी रचना चे डोळे उघडन्यास नकार देत होते. वैतागून तिने अलार्म बंद करून डोळे पुसत बेड वर बसुन राहिली. तिची नजर घड्याळावर गेली. सकाळचे 6.20 झाले होते. रचना ला उठायला आज ही उशीर झाला होता.
"बापरे ..मेली.. ही झोप ना.. कधीच वेळेवर उघडणार नाहीत" स्वतः चाच राग करत रचना ने आपल्या लांबलचक केसांचा बूचका वर बांधत बेडवरून वाऱ्या च्या वेगाने सकाळ च्या क्रिया उरकन्यास सज्ज झाली. सर्व वेळेनुसार रचना एक एक काम उरकत शेवटी बाथरूम मध्ये घुसली. अंगावरचा निळ्या रंगाचा गाऊन काढून तिने खुंटि ला टांगला. किती ही उशीर झाला असला तरी रचना अंघोळीला कधीच घाई करत नसे .काही झाल तरी ही तिची खाजगी स्पेस होती. तिने ब्रा चे हुक खोलन्यासाठी डावा हात मागे नेला. क्षणात च तिची काळी ब्रा तिच्या गाऊन सोबत खुंटे टांगली गेली. तिचे दोन्हीही बुब्स मुक्त झालेल्या कबुतरासारखे डोलू लागले. वयाच्या 34 व्या वर्षी ही तिचे उरोज एखाद्या टरबूज सारखे टणक आणि मऊ राहिले होते. गेली पाच वर्ष तिच्या ह्या मासल भागाला पुरुषी हात लागला नव्हता. समीरने पाच वर्षा पूर्वी च तिच्या जीवनातुन साथ सोडली होती. पण ती त्याला विसरू शकली नाही. म्हणून च आज पर्यंत तिच्या मनात दुसऱ्या लग्नाचा विचार किंचित ही आला नव्हता. पण आपली शारीरिक भूक भागवण्यासाठी रचनाला आपल्या बोटाशिवाय पर्याय नव्हता.
