29. Bölüm

2K 71 41
                                    

Sabah mia nın çığlığıyla uyandım koşarak odadan çıktım ve aşağı indim

He-ran : Mia!?

Mia : He-ran ordaa

He-ran : kim orda

Jimin : noluyo ya sabah sabah

Mia : böcek koltuğun üstünde

Jimin böceği eline aldı ve mia nın üzerine doğru yürüdü

Mia : hayır hayır yaklaşma bak eğer o böceği üstüme ararsan seni kimse kurtaramaz anladın mı

He-ran : Jimin yapma git dışarı  bırak hayvanı

Mia küçük bir bebek gibi koşarak yanıma geldi ve bana sarıldı

Mia : koru beni

He-ran : merak etme bişey yapamaz

Jimin böceği dışarı bıraktı ve içeri geri geldi

Mia : He-ran koşu yapmaya ne dersin

He-ran : ne koşusu

Mia : parkta koşalım işte hem sende şu göbüşünü eritirsin

He-ran :aa ş-şey

Jimin : o gelemez

Mia : ama neden :(

Jimin : çünküü çünkü kahvaltı hazırlaması gerek sen koşunu yap biz arayınca gelirsin

Mia : öf beğ tamam

Mia evden çıktı ve biz Jimin ile kahvaltı hazırlamaya başladık

He-ran : ne kadar da güzel bir bahane ama

Jimin : en azından işe yaradı

He-ran : doğru

Kahvaltılıkları masaya yerleştirdikten sonra mia yı aradık ve oda gelince başladık

Jimin : yavaş ye be hayvan bize bişe kalmayacak

He-ran : karışmasana kıza acıktı demek

Mia : He-ran haklı

Jimin : tıck tıck tıck

Mia : kes lan

Jimin : düzgün konuş

Mia : tamam

Jimin : böyle adam ol işte

Jiminin kolunu dirsekledikten sonra yemeğimize devam ettik

Mia : ben doydum

Jimin : gerçekten mi

Mia : evt

Jimin : yumul He-ran yumul bize bişe kaldığına şükretmeliyiz bence

He-ran : JIMIN?!

Jimin : tamam be

Mia : ben sofrayı topliyim

He-ran : bende yardım ediyim

Mia ile birlikte sofrayı topladık daha sonra jimin işinin olduğunu ve gitmesi gerektiğini söyledi ve evden çıktı

Mia : sence nereye gitti

He-ran : bilmem

Birden tekrar sancım başladı ve inlemeye başladım

He-ran : ımmm

Mia : sen iyiymisin

He-ran : a-ah evet

Üvey abim { PJM } Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin