Singularity

20

TAHIMIK na nakasunod lang si Autumn kay Pollux habang naglalakad sila sa gitna ng gubat habang nakahawak siya sa kamay nito. Ang cool nga nitong tignan habang nakasabit na sa balikat nito ang isang riffle. Mas lalo niyang hinigpitan ang pagkakahawak sa kamay ng binata. Bukod kasi na natatakot siya sa gubat, para-paraan na rin iyon para sa mga da-moves niya sa binata. Hindi naman ito umangal kaya siguro, ayos lang dito.

They decided to hunt kesa sa magkulong sila maghapon sa cabin. Hindi naman sa ayaw niya ng ideyang mag sexy time ulit sila ng lalaki pero siyempre, iba pa rin yung may quality time sila except séx.

"Pollux? Hindi ba tayo maliligaw dito? Kanina pa tayo lakad ng lakad wala naman tayong nakikitang mga hayop." hindi na nga niya alam kung saan ang daan pabalik ng cabin.

They are like in the middle of nowhere that moment. Buti na lang at hindi madawag ang gubat at hanggang sakong lang niya ang taas ng mga damo. Hindi naman sumagot si Pollux at nagpatuloy lang sa paglalakad. Then she was stunned nang huminto sila sa isang pond. Malinis ang tubig non at halos kita ang mabatong ilalim.

It looks magical. Napapalibutan pa iyon ng mga puno at iba't-ibang klase ng mga halaman at ligaw na mga bulaklak.

"Wow! ang cool naman nito! Is this place still part of your property?" tanong niya sa lalaki. He just nodded his head. Excited naman siyang naghubad ng sapatos at umupo sa tabi ng pond sabay lublob sa tubig ng mga paa niya.

"Come, join me here." nakangiti niyang yakag sa binata. Nang hindi agad ito sumunod, hinila na niya ito, siya na rin mismo ang naghubad sa mga sapatos nito at pinaupo sa tabi niya.

"This place is so fantastic. It's so beautiful, akala ko kanina pang settings sa mga horror movies itong gubat dahil sa sobrang eerie but I was wrong." she said. When she look at Pollux, nakatanaw lang ito sa malayo. Tahimik at mukhang may malalim na iniisip.

"You know what, I really find you strange. Mas gusto ko pa yung nagsusungit ka sa akin kesa sa ganitong tahimik ka. Tell me, is there something wrong?" pukaw niya sa binata. Nagtama ang mga mata nila nang lumingon ito sa kanya.

"I also find you strange, tell me, for everything that you knew about me, about my past and for using you again, bakit hindi ka pa rin sumusuko?" tanong ni Pollux.

"Because I love you, hindi pa ba sapat na rason iyon?" ani niya. She sighed, mukhang nag-iisip na naman ito ng masama tungkol sa sarili nito. Ilang minutong katahimikan din ang nanayani sa kanila bago ito muling nagsalita.

"After some people rescued us from that nightmare, we went straight to psychiatric ward because of that traumatic experience." he paused. Hinayaan lang ni Autumn na magsalita ang binata. Inabot niya ang kamay nitong nakakuyom at mahigpit iyong hinawakan. She wanted to make him feel that she's there and he's not alone.

"Until we came back here in Philippines at maibalik ang mga naiwang property sa amin ng mga magulang namin. At first, I thought I already recovered, until I experienced a bullying when I was on my second year high school. Some of my classmates tied me and lock me up inside a dark room." naramdaman ni Autumn ang paghigpit ng kapit ng lalaki sa kanyang kamay but she didn't mind. She wanted to hear more about Pollux.

"Then it's all came back to me. That nightmare that happened to us keeps haunting me. I didn't tell anyone that I had an anxiety and depression, even to my siblings. I'm in a senior year of college when I slept with a woman that I met on bar, I fvcked her while she's tied up. It felt so good, I felt satisfaction after hearing her groans and whimpers. Until I felt something fascination about ropes and bondages.