Conscience Of Love

Chapter 33

Home

Hindi ko akalaing makalipas ang ilang taong pagkukunwari, sa kanya din pala ako babagsak sa huli. He built a large hole for me and I fell, repeatedly. Like it's everywhere and I have no choice but to fall because it's also my pleasure. That if I'll be ask, it really is my choice.

No, I'm wrong. He's not the only one who casted the spell. I think, we both did. And we met again because we need each other to break the spell but we chose not to.

Dahil parehas naming ginusto 'to. Ang matali sa isa't isa.

Maybe this time, I think I'm labeling this as love. A love that conquers all. A love that fights. A love that accepts. And a love that remains.

Dumaan ang mga araw at pinagpatuloy ko ang pag tatrabaho sa kompanya nya. Our relationship was no longer a secret because he's admitting it every time someone will ask him. Pero hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon, hindi iyon kumakalat.

Though, I'm fine with that. I'm contented with everything.

Hinilot ko ang sentido ko dahil sa nabasa sa laptop ko. The sales went down because of the storm. Kung kelan kailangan ng malaking pera para sa pagpapagawa ng bagong branch sa Laguna, ngayon pa umatake ang ulan. Syempre, bababa ang dami ng tao na lalabas.

Tumayo ako sa inuupuan para pumunta sa opisina ni Shan. Dumiretso ako doon matapos ayusin ang sarili ko.

I saw him sitting cooly in his swivel chair. Kunot noong nakatingin sa laptop habang ang dalawang kamay ay magkasalikop at pinapatungan ng baba nya. Parang hindi trabaho ang iniisip.

"S-Sir.." namamaos kong tawag.

We've been very formal to each other when we arrived here from our vacation. Though, iyon naman talaga ang dapat dahil nag tatrabaho kaming pareho. Naiilang lang talaga ako.

"Yes?" seryosong sagot nya. Nakagat ko ang labi ko dahil sa lalim ng boses nya.

I put the documents on his table. Tinignan nya iyon 'tsaka sya tumingin ng deretso sa akin pero pakiramdam ko'y tumatagos ang tingin nya. Parang masyadong balisa sa hindi ko malamang dahilan.

"O-Okay ka lang po, Sir?" I asked, hesitant.

Fuck the Sir. I badly want to drop that.

He slowly nod and he ordered me to sit using his hands. Ngumuso ako 'tsaka umupo sa upuang tinuro nya. Deretso syang tumingin sa akin.

"Someone wants to see you," he uttered slowly, sa paraang nagpapaintindi. His eyes was screaming of gentleness.

Napatingin ako sa kanya. Walang kasing lambot ang ekspresyon nya. Like as if I'm too fragile that I'll be broken to whatever he'll say so he remained still.

I raised a brow because of that. Binigyan sya ng mga nagtatanong na tingin pero muli syang yumuko. Tila naguguluhan sa sasabihin.

"Come here," he ordered huskily.

Ngumuso ako, nagpipigil ng ngiti nang tapikin nya ang hita nya. Umikot ako papunta sa kinauupuan nya at marahang umupo doon. Inilibot ko ang paningin ko sa opisina nya.

He likes gray huh?

"Are you listening to me?" tanong nya, sa tonong nananaway dahil wala sa kanya ang atensyon ko kaya muli akong tumingin sa kanya.

"Y-Yes, Sir.."

Muli nya akong hinapit papalapit sa kanya. He held my waist and his other hand rested on my legs, locking me to him. Yumuko sya sa balikat ko at marahang pumikit doon. He swayed his legs slowly, rocking me so I closed my eyes gently.