Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde Kalbur saman içinde şeyma adındaküçücük bir kız yaşarmış. şeymanın annesiyle babası onu hep dövermiş.şeyma da her dayak yediğinde odasına gidip ağlarmış bir gün şeyma evden kaçmış doğru teyzesinin yanına gitmiş. ama teyzesi onu sevmediginden yanında istememiş şeyma oradan ağlayarak ayrılmış. sonra onu sevenleri düşünmüş ve aklına yengesi gelmiş ona gitmiş.olanları anlatmış yengesi olmaz demiş çünkü yengesinin yatılı misafirleri varmış. şeyma ağlayarak çıkmış.sonra kendine sadece uyuyup yemek yiyebileceği biryer aramaya başlamış vede bulmuş bulduğu yerde onun yaşında bir kız varmış adı Hülya imiş.oda kaçmış babasıyla annesi sürekli kavga edermiş.sonunda ikisi kardeş gibi olmuşlar.bu arada bütün herkes şeyma yı arıyorlarmış.ama bulamamışlar.aradan 10 sene geçmiş şeymanın annesiyle babası iyice yaşlanmış şeyma da Hülya da genç birer kız olmuşlar. bir iş bulup çalışmaya başlamışlar.kendi-
lerine yeni bir ev almışlar.aradan 5 yıl daha geçmiş şeymanın annesiyle babası ölmüş.şeymayla Hülya 25 yaşına girmişler 2 yıl sonrada şeymanın 1 Hülyanın 2 çocuğu olmuş. kocalarının ismi Hülyanın mert şeymanında Rıza imiş . şeyma da Hülya da çok mutlularmış ama bir gün şeymanın teyzesi kapısına sadaka istemeye gelmiş teyzesi 68 yaşında yaşlı bir kadınmış ve bütün mal varlığını kaybetmiş. sokaklarda dilenci olmuş. şeyma teyzesinin ona yaptığı kötülüğü hatırlamış ve şöyle demiş"bir zamanlar bana yaptığın kötülüğün aynısını sana yapmayacağım " diyerek onu evine almış ve hep birlikte mutlu mesut yaşamışlar.
