Simon POV
Nagising ako ng wala man text ni Abby. Sinubukan kong tawagan sya pero cannot be reach. Nag facebook nalang ako.
Friend Request 567 Messages 487 Notifications 988
Sanay nako, sa halos araw araw ganyan mga nakukuha kong notif.. etc.. Halos mga babae. Sa sobrang dami hindi kona alam kung may importante na messages o ano. Yung iba kasi floodlikes lang eh. Pumunta ako sa profile ko madaming nag post ng “Hi/Hello kuya/Cute/Gwapo/PaAdd” Tss. Ganyan naba mga babae ngayon? Iba na talaga ang panahon.
Scroll down..
O_O Nagulat ako sa nakita ko. May tinag sakin si Cindy, yung pictures naming nung nasa America pa ako. Niremove tag ko kasi baka Makita ni Abby. Teka, bakit nga ba ako concern kung Makita nya? Pero basta, tatanggalin ko parin..
*Knock knock*
Lumapit ako para buksan yung pinto. Nilolock ko kasi eh. Pagkabukas ko si mama.
“Oh, ma?” Tanong ko.
“Goodmorning baby” Sweet talaga ni Mama. Spoiled kasi ako. Only son lang ako. Namatay kasi first baby nila kaya sobrang na depressed mama ko nun. Kaya nung nalaman nila na buntis sila sakin non, sobrang ingat nila ni papa. “Son, may Family Dinner tayo mamaya kasama family ni Abby”
“Sge po.” Nag thumbs up ako with matching smile.
“Great. Tara kaen na tayo” Tska sya sumenyas pababa.
“Ok ma, sunod nako” Tumango naman sya tska bumaba na.
After naming kumaen. May message ako sa skype. Si Cindy.
Cindy: Hon, bakit mo niremove yung tag sayo?
Me: Sorry hon. Baka kasi Makita ni mama.
Cindy: Huh? Why? May problema ba dun? Alam naman ng mama mo na tayo diba?
Me: Ah, hmm. Oo, basta.
Cindy: Problem?
Me: Basta hon.
Cindy: C’mon! Tell me hon.
Me: Confidential kasi hon.
Cindy: What? Diba dati naman lahat sinasabi mo?
Me:This time kasi hindi basta basta lang. I’m sory sasabihin ko pag maayos na ang lahat pag ready na.
Cindy: Ok. If you say so.
Cindy: I miss you so much.
Me: I miss you too.
Cindy: I love you hon.
Me: Ilytoo.
Cindy: Hon, ginagalit moko. Say it properly!
Me: Sorry. I love you too. May sakit kasi ako pwedeng pahinga muna ako? I need to rest hon.
Cindy: Ok sure hon. Get well.
-Off-
Nagsinungaling ako kay cindy. Hindi kona talaga maintindihan sarili ko. Alam kasi ng mama ko na hiwalay na kami ni cindy. Tska utos din nina mama papa. Mag stick daw ako kay abby. Hindi naman na si mama ko ang magagalit. Nagaalala lang ako na baka mag ka problema kami ni abby.
7pm na, magready na daw ako kase 8:30pm ang dinner namin. Parang pagong kasi ako kumilos, hindi kami pwedeng malate. 8:05 pm tapos na sa lahat. Simple lang suot ko, pagbaba ko may hawak si mama na naka hanger.
“Son, eto ang isuot mo” Tska nya inabot sakin
“Geeez. Why ma? Pangit ba suot ko?
“No son. Lahat ng mga sinusuot mo bagay sayo. Pero yan utos ng papa mo. Yan daw isuot mo”
“Ok. You look gorgeous ma” Sabay kindat kay mama.
“Naku ikaw talaga anak. Thank you. Bilisan mo magpalit kana. Palabas na papa mo nyan.”
Umakyat nako tska sinuot y7ung tuxedo. Mabilisan lang ang pag palit ko.
Nakarating na kami sa isang restaurant. Halatang mga high class ang mga kumakain dito. Hindi lang kasi basta basta ang mga presyo.
Pag kapasok namin lumapit kami sa pina reserved nilang table. Nandon na sina tito Robert tska tita Regina. Pero wala si Abby. Hindi ba sya sumama? Kala ko ba kasama sya. Maboboring lang ako kung wala sya, kung hindi sya sumama.
Nag kamustahan ang magulang ko tska magulang nila. As usual shake hands kina papa tska beso beso kina mama.
“Iho?” Tanong ni tita Regina. “
“Oh, I’m sorry tita” ilang beses na pala ako tinatawag ni tita. Wala kasi ang atensyon ko sakanila.
“Ohh, mommy na ang tawag mo sakin iho. Dahil soon” Hindi natuloy ni tita sasabihin nya dahil nagsalita si tito Robert.
“Love, mamaya nalang pag usapan yan. Hinatayin na natin si abby” Tumango naman si tita este mommy.
Nahagip na ng mata ko si abby. Papalapit samin. “Hi” Winave nya kamay nya habang nakangiti. Wow! Ganda nya. Bagay sakanya yung suot nya. Simple lang yung dress pero magandang maganda para sakanya. “Wow, you look gorgeous” Malapad ang ngiti ko habang nakatingin sakanya.
“Thanks” Sabi nya tska umupo sa tabi ng mama nya. Bali magkaharapan kami.
“Ok, since may ilang buwan na din naman kayo nagkakasama meron kami napag planuhan. Kumuha kami ng kukuha sainyo ng mga pictures. Photoshoot para sa darating nyong kasal. “
“What?” Sabay naming nasabi ni abby. Kitang kita sa mukha nya na gulat sya pero may halong tuwa.
“May problema ba? Diba bago palang kayo magkita sinabi na naming sainyo.” Sabi ni papa. Halos hindi man nagagalaw yung inorder naming pag kaen.
Bakit parang ayokong tumutol? Bakit parang gusto ko pa na mangyari nga yon na ikasal kame at bumuo ng pamilya. Napansin ko sa peripheral vision ko na nakatingin sya sakin. Tiningnan ko at yun nakatingin nga sakin.
“Ok lang ba sayo?” Tanong nya.
“Hmm. Oo. Bakit naman hinde.” Walang halong pagsisisi ko nasabi yon.
“Great” Matipid nyang sinabi.
Abby POV
Hindi ako makapaniwala sa sinabi ng parents naming ni simon. So eto na talaga ikakasal na kami. Lalo akong natuwa sa sinabi ni Simon na ok lang daw sakanya. Hindi nako makapaghintay na mangyari yon. Sisiguraduhin ko na bongga ang kasal naming. Tulad ng kasal nina Dingdong at Marian. O ah? Kanina pa ako pagulong gulong sa kama ko. Feeling ko nasa paradise ako. Halos hindi nako makatulog. Nawala na sa isip kong itanong yung picture na may kasamang babae si Simon. Hinayaan ko nalang kase ikakasal na din naman kami eh. Makalipas ng isang oras nagparamdam na si antok. Hindi kona namalayan na nakatulog na pala ako.
ZZzzzzzzZZzzzzzZzz.
A/N: thankyou readers.
BINABASA MO ANG
Two Hearts Become One
Novela JuvenilA/N: This is my first time na gumawa ng story. Basahin nyo po sana.. Ilang araw ko pinag isipan yan and pinagpuyatan. Suportahan nyo po sana ako and kailagan ko din mga suggestions nyo. Thank you :) Pinalitan ko po ang title ng story. Copyright (c)...
