Bende biliyorum koşup oynamayı ,ama malesef olmuyo çünkü 2 aydır yatağa bağlıyım ne arkadaşlarım gibi koşuyorum nede hayata gülüyorum.
Artık benim icin hayat bitmisti hastaneye yatacagimdan beri öleceğimi düşünüyodum.
Hastaliğim yüzünden basladi her sey ne ailemi mutlu ettim nede kendim mutlu oldum .
Biliyorum.
Başindan beri hastaligimi merak ediyosunuz. Ben bi böbrek hastasıyım... Ve 17 yaşinda bi genc kizim.
O gece sanki her zamankinden fazla ağrılarım oluyirdu ben pek çaktırmasamda icimdeki acıyi biliyordum ,bir anda yanimdaki makineler otmeye basladi ve sonrasi ni hatirlamiyorum. Gözlerimi actigimda yanimda bir sürü doktor etrafimda bir sürü hemsire vardi sanki ölmüş gibi vücudumu hic hissetmiyordum.
Acilden yukariya odama çıkartılırken kayit yerinde elinde makinesiyle dolasan genc bir çocuk ve yaninda annesiyle kalp hastası olan genc cocugunu benim tam karsi odama yatirmak icin kayit yaptirdiklarini işittim.
Çocuk için üzüldüm.
Yazık ne yazıkki oda benimle aynı kaderi paylasacaktik,belkide ayni hastanede ölümü...
Odama geldigimde odamin tam karsisinda dedem ,annanem,babam yerlerini almış beni bekliyordu ne yazıkki herkesi ayaklandirdim. İçeriye girer girmez herkes iyiki dogdun diyerek bagirmaya başladı.
Şu şansa bi bak '27 Kasım' dogum günüm ve ben doğum günümü ilk defa unuttum.
Küçük bi gülümseme oldu yuzumde mutlu oldum çünkü 2 aydan sonra ilk defa mutluluğun ne olduğunu anladim. Arkami döndüğümde ise en sendigim doktor Zulal Hanim ve hemsireler ve asil gözüme takilan
Sabahki gördüğüm odamın tamda karsisina yeni kayit yaptirilan genc cocuk,herkes benim odamdaydi ,benim icin,mutlulugum için,belkide olmeden once son dogum günüm bilemeyiz tabikide..
Doktorum Zulal Hanim bana yaklaşarak
"iyiki varsin canim iyiki dogdun" dedi doktor Zülal daha sonra iki elinide basina koyarak saclarimi oksayip buyuk bir pembe koliyi bana dogru uzattı.
"Güle gule kullan"
"Tesekkur ederim uzun zamandır bu kadar mutlu olmamıştım "
"Önemli degil hayatim sen saglikli ,mutlu ol yeter.Baska bir sey istemiyoruz.Bak seni kiminle tanıştırayım "diyerek yatagimin yanındaki yeni kayitli cocugu yanima getirdi
"Tom Amerikadan buraya geldi yarim yamalak biliyor turkceyi belki yardımcı olursun" diyerek odadan disariya cikti.
Tom yanima gülümseyerek yaklasti ve
"Merhaba tanisabilirmiyiz " diyerek saçını kasidi.
"Tabi adim derya memnun oldum "
"Bende Tom "
"Biliyorum kader ortağım"
Yüzünü bir gariplestirerek "kader ortağım"dedi ben unutmustum tabi Tom bi Amerikandı unuttum tabi kafami kaldi bende salaklastim iyice.
Tanisma fasli bitti herkes hediyelerini
verdi ve odayi yalnizlik sardi yine annemle kalmistik. Yine .
O gece hiç uykum gelmemişti yastigimi kendine dogru cekip telefonumada kulakligimi taktim bir anda en sevdigim sarki calmaya basladi .
Ne garip aklima direk Tom geldi. Nedense onun icinde uzuldum bi anda gecmisim geldi aklima ,cocuklugum parka gitmem ,ailemle markete cikmam,hatta annemle ekmek almaya gitmemek icin kavga ettigim gunler...
Artik Tom fa hastanede olacak en kotusu Tom kalp hastasi malesef...
Sabah uyandigimda elimdeki telefon yastigimin altindaydi.Annem koymistur yerine annem iste onu hastaligimdan dolayi uzmeme ragmen hala benimle ugrasiyor hala umut oldugunu düşünüyor oysa ben bile öleceğimi ,öleceğimizi biliyorum saten er yada gec hayatimiza veda edecegiz ..
BENİMKİ BIRAZ ERKEN OLUR ALT TARAFI...
Her neyse kafami cevirdigimde annem yerinde değildi. Kapi aralandi ve iceriye kagidiyla kalemiyle Tom iceriye girdi .
"Gunaydin derya" diyerek hafif bir tebessum oluştu yüzünde
Bi garip oldum hemen toparlanip cevap verdim "günaydın Tom "
"Tanisalim istedim"
"Tabi buyur Tom gel iceri"Dedim
Elinde ki beyaz A4 kagidinda bir sürü farkli farkli kadin ve mazara resimleri doluydu uzaktan cok guzel duruyordu
Tom gulumseyerek yanima geldi ve sandalye yi bana dogru cekerek oturup "sen bana turkce konusmayi bende sana resim cizmeyi ogretsem nasil olur sence "dedi tabi tom kelimeleri yutarak soyledigi icin anlaşılması biraz zordu herneyse
"Tabi Tom cok guzel olur biliyormusun resimde cok yeteneksizimdir hatta lisede taktiri resim 2 oldugundan dolayi kacirdim uzucuydu gercekten "
Tom saskin saskin yuzume bakti ve"resimin 2 muydi inanamıyorum "
"Saka yapmiyorum gercekten ikiydi resmim benimde "
Tomu bıraksak akşam olada kadar konusurdu benimle konusmayi tam beceremediği icin onla konusmak zevkli oluyordu tabii.farkunda olmadan okul mevzusununuda acmis bulundum artik devami gelir.
Tom bana yonelerek kagitlarini bacaklarimin uzerine koydu hemen sonra elideki buyuk resim karsidaki duvara asti ne kadarda cana yakinfi başkası olsa yapmszdi belkide
"Evet dilara haydi başlayalım artık,bu resme bakarak onundeki kagida cizmeni ve hastaneden ciktiktan sonra evinin bas köşesine asmani istiyorum,anlaştık?"
"Tabi Tom neden olmasin ancak sen benim hadtsneden evime cikacagima inaniyormusun ?Gulunc bi durum ben bile inanmazken oysa.. "
Tom yuzume sanki bana bir seyler anlaticak ama susuyor gibi bakti o an belkide venim bu kadar net ve umutsuz olmami kucumsuyordu .Bilemezdik.
Yavasca kagida karsidaki resmi cizmeye calistim ama olmadığını Tom da fark etti
Hemen yeni bir kagit verdi elime ve elimi yavasca tutarak bana cizdirmeye calisti.
Tomun yuzune bakakaldim sanki Tomdan hoslanmaya başlamış gibiydim o cizdi ve ben sadece ona bakakkaldim.
"Dilarra ,dilara,dilara. Beni duyuyomusun Dilara"
"A pardon dalmisim nerde kalmistik"
"Bak resmi yariladik hadi boyamasinida sen yap ."
"Ben yapamamki"
Tom bana bakarak "neden hic guvenmiyosun ben yanindayim yardim ederim"
Tom un bu sozleri sanki benim daha cok ondan hoslanmama neden oluyo gibiydi ssnki o benden daha cok guveniyordu bana .
Benim elkimden tutup bana resim cizdiriyordu ..
Bana yönelerek "Dilara"
dedi ve kafasi dustu kucaklarima nasıl bagirdigimi nasil ciglik attigimi bilemedim hoslandigim çocuk kucagimda bsyilmid bir vaziyetteydi hemen odayi hemsireler ve doktorlar sardi apar topar acile indirdiler o gece sabaha kadar Tom u bekledik ,bekledim..
