When The Rain Start Pouring

Prolouge

"Doc, may mga pasyenteng padating, galing daw sa feeding program" sabi ng nurse na nasa harap ko.

"Tawagin mo sina Doktora Tanya, susunod ako" sabi ko.

Simuot ko agad ang coat ko kasama ng stethoscope at staka lumabas, bumuga ako ng malalim na hangin dahil alam kong maraming pasyente ang dadating,

"Doc, dito!" Tawagng nurse saakin.

Pumunta ako doon at nakita ang batang namumutla sinuot ko ang stethoscope sa akin at chineck ang batang nasa harap ko.

"Normal lahat, we just need to examine the food that they eat" sagot ko sa kanila.

Napag alaman nga mayroong plastic na nahalo sa pagkain nila kaya sumakit ang kanilang tiyan,

Kinailangan naming i check ang lahat ng bata kaya masyadong natagalan, kulang ang doctor dito sa hospital kaya ganoon nalang ang pag mamadali ng lahat.

Sa mga sumunod na araw padami ng padami ang mga pasyenteng dumadating kaya pagod na pagod ang mga doctor.

"Doc! Sa room 106!" Sigaw ng isang doctor.

Nagmadali akong pumunta doon at nakita ang isang babaeng nag cacardiac arrest.

Agad kong pinisisyon ang kamay ko at paulit ulit na sini- CPR ang pasyente.

"Turn on the Defibrillator!" sigaw ko.

Agad na nilahad sakin and defibrillator.

"Put the Pads in the patient!" sabi ko.

"3,2,1, CLEAR!" Sigaw ko.

Paulit ulit kong ginawa yun hanggang sa wala nang pag asa.

"Time of death, 9:27 pm" sabi ko at saka kinausap ang mga mag anak.

"I'm sorry, we do our best but the patient stop responding, im so sorry" sabi ko at nang tumango nalang ang mga magulang dahil himdi na makapag salita kakaiyak.

Kumawala ang malalim na hininga saakin,
Hindi ko nagawang iligtas yung pasyente.

Sa sumunod na araw ay nag patawag ng seminar ang head ng ospital. May mga residential doctors na pupunta sa ospital para mag stay.

"Lienne, tara daw sa baba andyan na yung mga residential doctors" sabi ni Tanya

"Sabay na tayo" sabi ko sa kanya.

Bumaba kami at nakitang may mga sasakyan na nakaparada sa harap ng ostipal.

"Welcome to St. Grace Hispital, Enjoy your stay" sabi ng head ng ospital.

"Thank you" sabi nang isang doctor.

Tila napako ako sa kinatatayuan ko at hindi makagalaw.

"Huy, tara na" tawag ni Tanya sakin.

Napalunok ako ng sunod sunod habang nag lalakad. Nang malaman kung kanino nanggaling ang boses nayun ay mabilis akong tumalikod ngunit tinawag ako ng head.

Shit.

Unti unti akong humarap at nang makita silang nakaharap sakin ay ngumiti ako sa kahihiyan.

"Doctor Valencia this Doc. Ysmael Justine Garcia from Garcia Group Of Hospital" sabi ng head.

"um. Dr. Lienne Amor Valencia, Nice to see you" sabi ko habang pinipigilang mautal.

"Dr. Ysmael Justine Garcia" propesyunal nyang pagpapakilala.

"Its nice to see you... again"
Pagkatapos nyang sabihin iyon ay umalis na sya.

Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. "its nice to see you... again" unti unting nag sisink-in sakin ang sinabi nya.

Pagkabalik ko sa office kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa ng coat ko. Tiningnan ko ang wallpaper ko. Picture namin, noong masaya pa kami. Pinapitan ko agad iyon ng picture ko at itinago muli.

I smile sadly, because realization hit me.

He achive his dream.

We achieve our dream.

The dream we choose...

The dream that tear our apart.

The dream that ruins everything.