"ဒုန္းး!!"
အခန္းတံခါးကိုေစာင့္ပိတ္လိုက္ၿပီး ဟန္ဇင္ခ မ်က္စိေ႐ွ႕မွပစၥည္းတစ္ခ်ိဳ႕အား သိမ္းက်ံဳးကန္ပစ္လိုက္သည္....။
ေတာက္ တစ္ေခါက္ေခါက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ထဲေဒါသျဖစ္ေနရသည္ကအဆင္မေျပ...။
ေရာက္မလာေသးသည့္ လင္းေရာင္ခေၾကာင့္ ပိုလို႔ပင္စိတ္တိုရ၏...။
ကုတင္ေဘး႐ွိ ခံုေပၚမွ ေကာ္ဖီခြက္ကေလးအား ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ပစ္ခြဲလိုက္ျပန္သည္.....။
--------------------------------------------------------------------------------------
ထက္ေကာင္းယံတစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာထက္က နာက်င္မႈကိုသတိမမူႏိုင္ပဲ...ထိုင္လိုက္၊ထလိုက္ျဖင့္ ေခြၽးျပန္ေနရသည္....။
ေဘးမွာထိုင္ၾကည့္ေနသည့္ လေရာင္ျခယ္ကေတာ့ မေက်နပ္သည့္ပံုျဖင့္....
"နင္မွားတာ...ငါ့မွာေတာ့ ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႔ မင္းခလက္ခံေအာင္ေျပာေပးထားရတာ ခုေတာ့ နင္က အကုန္လံုးကိုျပႆ နာတက္အာင္လုပ္လိုက္သလိုျဖစ္ေနၿပီ...ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ လစ္ရင္လစ္သလို သြားသြားေတြ႔ေနရတာလဲ...နင္ေတာ္ေတာ္ျဖစ္ေနတာလား...."
ထက္ေကာင္းယံ ဘာမွျပန္မေျပာ...။
တစ္ခုခုအား စိတ္ပူေနသည့္ပံုျဖင့္...လမ္းေလ်ွာက္ရင္းစဥ္းစားေနသည္...။
စိတ္မ႐ွည္ေတာ့သည့္လေရာင္ျခယ္ကေတာ့....
"ဟဲ့...ငါေျပာေနတာၾကားလား..."
ထက္ေကာင္းယံ ကမန္းကတန္းျဖင့္ လေရာင္ျခယ္ ေဘးနားသို႔ဝင္ထိုင္လာၿပီး.....
"ျခယ္...ဟန္..ဟန္ဇင္ခက ငါ့အေၾကာင္းေတြသိသြားၿပီ...သူ ကစ္ကိုေျပာလိုက္ရင္ ငါ့အစီအစဥ္ေတြပ်က္ေတာ့မယ္...ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ..."
"နင့္အစီအစဥ္ပ်က္မွာကိုပဲစိတ္ပူေနတာလား..."
ထက္ေကာင္းယံ လွည့္ၾကည့္သည္...။ထို႔ေနာက္ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး လေရာင္ျခယ္ကိုေက်ာခိုင္းထားလိုက္၏...။
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ သူ႔ေခါင္းထဲတြင္ ဟန္ဇင္ခကိုအႏိုင္ယူဖို႔သာ ႀကီးစိုးေန၏...။
ဒီအခ်ိန္မွာ လေရာင္ျခယ္ဘာေျပာေျပာ နားဝင္ေတာ့မည္မဟုတ္....။
"ငါ..ငါ..လင္းေရာင္ခကိုေခၚၿပီးထြက္ေျပးေတာ့မယ္..."
"ဘာ!!..႐ူးေနလား...နင္က ျပန္ေပးဆြဲမလို႔လား..."
BINABASA MO ANG
⚠BECAUSE...⁉ {U+Z} (Completed)
Romanceဘာကြောင့်ချစ်မိသွားသလဲ..... ဘာကြောင့်စွဲလမ်းမိသွားသလဲ..... မာနတွေ..အမုန်းတွေကရော..ဘယ်ကိုရောက်သွားသလဲ... အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်.............
