Ζόνες: Το Ξύπνημα της Καμιενέφ

Θετικές σκέψεις μόνο

Νερ

Το σκεφτόμουν ακόμα και στον ύπνο μου.

Υποτίθεται πως ήμουν ένας από τους πιο ισχυρούς φύλακες κιμέιν που γεννιέται, κι όμως, σε ένα απλό τέρας δεν μπόρεσα να ανταπεξέλθω καν.

Δηλαδή τι θα γίνει στην υπόλοιπη αποστολή, θα πρέπει να βασίζομαι απλά στους άλλους για να με ξελασπώνουν;

Ε όχι λοιπόν, δε το δέχομαι!!!

Γιατί στο κάτω κάτω έχουμε και μία αξιοπρέπεια βρε αδερφέ!!!

Αν είναι να παραιτηθώ θα παραιτηθώ μόνος μου!!!

Αυτό νόμιζα πως θα διαβαζόταν καλύτερα αλλά μπα, όχι.

Όμως τώρα σοβαρά, αν δεν εξικοιωθώ με τις δυνάμεις μου, τότε τι κάνω;

Ή μάλλον τι κάνουμε;

Ψάχνουμε για κάτι αντικείμενα που δεν τα έχει πάρει παρά θεϊκό μάτι, ένα πλάσμα υπό εξαφάνιση σε μια ήπειρο που κάνεις δεν ξέρει ακριβώς που είναι.

Φταίω εγώ να έχω τις αμφιβολίες μου;

Και να πεις ότι είχα και τη μαγεία με το μέρος μου, να πω εντάξει, κάτι κάνουμε.

Αλλά είμαι τελείως άχρηστος.

Ακόμα και με όλες αυτές τις δυνατότητες εγώ δεν μπορώ να τα καταφέρω.

Κι αυτό το κιμέιν δηλαδή έπρεπε να γεννηθεί με εμένα, άλλα παιδιά δεν υπήρχανε;

Και όλα εξαρτώνται από τον χρόνο.

Ο Ραΐντο κατέστρεψε πολλά βασίλεια, είναι θέμα χρόνου μέχρι να κατακτήσει και τα υπόλοιπα.

Συμπεριλαμβανομένου και του δικού μου, με το ζόρι τον κρατάνε μακριά οι γοργόνες και οι γοργόνοι του βασιλικού στρατού.

Τουλάχιστον ελπίζω να αξίζει όλος αυτός ο κόπος για την Καμιενέφ, με τον Χαλμιόν πίσω, ενισχύουμε και το Συμβούλιο των Θεών και τα στοιχεία.

Οπότε μακροπρόθεσμα θα έχουμε περισσότερες ευκαιρίες να τον νικήσουμε.

Αλλά... Αυτό μου φέρνει άγχος.

Κι αν μπουρδουκλωθώ στο πεδίο της μάχης, αν χτυπήσω τον εαυτό μου με τις δυνάμεις μου, γιατί δεν μπορεί, ένα ατύχημα θα καταλήξω να το πάθω στο τέλος από την αδεξιότητα μου.

Ξαφνικά ξυπνάω, βλέπω ότι η Μία έχει σταματήσει αυτό το... Α ναι, αμάξι και όλοι κοιτάζουμε στο δρόμο για να δούμε τι μας έκανε να σταματήσουμε.

Ήταν κάποιος στη μέση του δρόμου, με μια μαύρη φιδίσια γυαλιστερή στολή, να μας κοιτάει ο λιγότερο αγαπημένος μας νταής του Ναού...

•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|
Γεια guys, τι μου κάνετε;
Ναι βρε κουτούδια, ανέβασα κεφάλαιο, το πιστεύετε;

Το ξέρω, ούτε εγώ.

Αυτό δεν ήταν ένα high κεφάλαιο, το έκανα περισσότερο για δούμε τα συναισθήματα του Νερ, ο οποίος όπως είδαμε δεν είναι στα καλύτερά του και έχει πολλές αμφιβολίες.

Επίσης βλέπουμε στο τέλος ξανά εκείνον τον τραμπούκο, άραγε τι να θέλει ο κανακάρης μας εκεί;

Πάντως δεν έχει έρθει για καλό...

Μέχρι το επόμενο...

Τα λέμε...