Küçük Hesaplar | Changlix ✓

31. Kelebek etkisiyle fırtına yarattım.

Kucağında oturduğu sevgilisine iyice yapışarak boynuna küçük bir öpücük bıraktı Felix. Bunu yapmaya yeni başlamıştı ve koyduğu öpücüklerin önü ardı kesilmiyordu. Ne öpmeye doyabiliyordu ne de cezbedici olan mükemmel kokusuna.

Şirkettelerdi, öğle arası olduğu için herkes bir köşeye çekilip yemek yeme çabası içine girerken Felix tam aksini yaparak soluğu sevgilisinin yanında almıştı. Gerçi ikisi birlikte güzel bir öğle yemeği de yemişti. Kesinlikle toklardı. Aç oldukları tek konu birbirleriydi.

Bir saniye bile ondan ayrı kalmak istemiyordu artık. Yanına gitmek için düşünmesine gerek yoktu. Sevgilisi zaten her zaman aklındaydı.

Kendi kendine güldü. Kollarını Changbin'in boynunda sıkılaştırdı ve altındaki bedenin hafifçe hareket ettiğini fark edip başını omzundan çekti. Yüzünü sevgilisinin yüzünü görecek şekilde konumlayıp gülümsedi. Gülümseme nedeni belki de sadece Changbin'in gülümsemesiydi.

"Bakıyorum da keyfiniz pek bir yerinde." dedi büyük olan. Sevgilisinin neşeli halinden dolayı gayet mutluydu..

"Ne diyebilirim ki öyle."

"Felix, kucağımda oturman güzel ama bacaklarım uyuştu bebeğim. Bir saattir oradasın. Üstelik yanlış bir yere baskı yapıyorsun şu an."

Changbin'in konuşmasıyla kahkaha attı Felix. Onu yine etkilemiş olmalıydı. Haksız da sayılmazdı aslında. Bir saattir ikide bir hareket etmesinden kaynaklı Changbin'de yanlış dürtürler uyandırıyor olmalıydı.

"Yardım etmek isterdim."

"Dün utanana bakıyorum da aynı kişi mi acaba?"

"Hangi halimi daha çok seviyorsun?" diye sordu Felix. Gerçekten de şimdi bunu merak etmişti. Changbin'in gömleğinin düğmelerine uzanarak iki tanesini açtı ve parmağınla göğsünde daireler çizmeye başladı.

Haydi ama şimdi oyun oynamanın sırası değildi.

"İkisini de seviyorum ama seksi Felix'e daha çok hayranım. Sadece şu an sırası değil."

"Özlemedin mi beni?"

"Tabiki özledim ama şu an içinde bulunduğumuz ortam buna pek müsait görünmüyor."

Omuzlarını silkti küçük olan. Dürüst olmak gerekirse şu an şirkette olmaları onun için hiçbir şey ifade etmiyordu.

Changbin, sevgilisinin gülümsemesinden öpüp onunla oynamak adına elini bacağında gezdirdi. Felix hemen onu durdurdu. Başını sallayarak yapmaması için mesaj vermeye çalışırken konuştu.

"Afedersin ama ben senden hemen tahrik oluyorum o yüzden dokunma."

"Sen yaparken sorun yok ben yapınca mı sorun oluyor? Doğru düzgün bir şey yapmadım bile."

Changbin'in nedensiz bir şekilde birazcık sert çıkan sesi ile gözlerini kaçırdı Felix. Sevgilisinin otoriter halinden biraz da olsa çekiniyordu. Onun ne kadar korkunçlaşabileceğini görmüştü çünkü.

"Sadece senin her şeyin benim için o kadar özel ki çok çabuk etkileniyorum." diyerek açıklama yapma gereksimini giderdi Felix. "Ve bacakların gerçekten ağrıdıysa kalkabilirim."

"Ağrımadı, işin bahanesiydi o."

Başını salladı küçük olan. Minik ellerini sevgilisinin ellerine geçirdi. Oldukça küçük olan elleri, sevgilisinin elinin üzerinde fazlasıyla güzel duruyordu.

"Merak ediyorum da annen ve baban bizi öğrenirse sorun olur mu? Baban çok katı bir adam, bunu biliyorum."

"Karışmalarına izin vermem... Zaten yakın zamanda onlara söyleyeceğim. Annem başta kabul etmez ama biz onları kabul etmeye mecbur bırakırız."