Operasyon: Mühendis (Tamamlandı.)

16. Bölüm

En son gördüğüm şey televizyon da ki duyduğum haber olmuştu sanırım gözlerimi açtığımda Bade başıma oturmuş endişeli ve meraklı gözlerle bana bakıyordu. Kendimi şu an tıpkı bir rüyadan uyanmış gibi hissediyordum. Başlangıçta ne olduğunun ayrımını yapmakta zorlanmıştım ama sonra aklıma yine o haber gelince bir an da gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Olduğum yerden hızla doğrulduğumda kendimi salonda ki koltukta buldum.

"Bade az önce kötü bir kabus gördüm biliyor musun? Haber de Nihat amcamın bir uçak kazası geçirdiği yazıyordu. Hâlâ gerçekmiş gibi hissediyorum."

Aslında gerçek olduğunun belki de gayet farkındaydım. Ama bunun rüya olabileceğine kendimi o kadar ikna etmiştim ki bunun bir rüyadan ibaret olduğunu düşünüyordum.

"Asya önce bir sakinleş ve koltuğa yeniden otur. Bak biliyorum Nihat amcan senin için çok önemli biri ama gördüğün bir rüya değildi. Gerçeğin ta kendisiydi."

Bade nin sözleri sanki bir tokat gibi yüzüme çarptığında gözyaşlarımın akmasına engel olamadım

"Bade bu nasıl olur? Onu en son yurda geldiği gün gördüm sonra o yurt dışına gitti ve ben bir daha göremedim. O benim babam yerine koyduğum ve belki de şu hayatta ki tanıdığım tek insandı. Ama şimdi yok. Ben onun için buraya gelmiştim ama o artık burada olmayacak."

Kendimi bir türlü sakinlestiremiyordum. Babam ve annemden sonra şimdi de Nihat amca gitmişti. Şimdiye kadar babam gibi gördüğüm amcam yerine koyduğum belki de hayatta ki tek akrabam diyebileceğim insan artık yoktu. Ama bir şeyler yapmalıydım.

"Bade ben de gidip onu aramak istiyorum belki hâlâ hayattadır ben onun öldüğüne inanmıyorum."

"Asya bu imkansız bir şey belki duymadın ama kaza Dubai yakınlarında olmuş bu yüzden oraya gidemezsin."

"Bade..."

Bir an da yine kendimi kaybedip olduğum yere yığılıp kaldım. Uzun bir süre sonra gözlerimi açtığımda kendimi kolumda bir serumla bir acil servis odasında yatarken buldum.

Yanımda da Murat amca ve Bade vardı.

"Asya kızım iyi misin?"

Murat amcanın sorusuna karşılık olarak sadece başımı öne arkaya sallayarak onayladım. Etrafıma baktığımda bu hastane odası sanki üzerime geliyor gibi hissediyordum. Bir an önce buradan çıkıp temiz hava almak istiyordum.

"Bade lütfen beni buradan götür. Duvarlar sanki üzerime geliyor gibi hissediyorum lütfen çabuk ol."

"Tamam sakin ol Asya birazdan çıkacağız."

Bade benim daha fazla sıkıntıya girmeme engel olabilmek için hemşirenin yanına gidip bir an önce çıkabilmem için konuştu.

Yanıma geldiğinde serumun biter bitmez gidebileceğimizi söyledi. Ama serumun bitmesine biraz daha vakit olduğu için bu benim daha çok gerilmeme sebep oldu.

Nihat amcayı düşündükçe ve elimden yapabileceğim bir şey gelmediğinden kendimi o kadar daralmış hissediyordum ki çıkıp bir an önce derin bir nefes almak istiyordum.

Neyse ki bir müddet kendime hakim olabilmeyi başardığımda artık serumunda bittiğini gördüm. Bade' ye söylediğimde nihayet kolumda takılı olan serumu çıkarttırdım.

Hastaneden dışarı çıktığımda Bade' ye, "Bade siz gidin ben biraz hava almak istiyorum. Murat amca geldiğin için teşekkür ederim ama biraz yalnız kalmak istiyorum."

"Sorun değil kızım ama bu halde nereye gideceksin."

"Ben daha iyiyim Murat amca merak etmeyin. Bir şey olursa Bade' yi ararım."