3

112 10 39
                                    

|Mew|

Düşünüyordum yatağımda. Neden yeni tanıştığım birine bu kadar açıldığımı bir günde. Tahmin de edebiliyorum aslında. Çocukluğumda hakarete uğradığım o şeylerin tekrar minik kıvılcımlar yaratıyor olması beni korkutuyordu. Yapmamalıyım ancak engel olmanın yolunu da bilmiyorum. Ona kendimi belli edemem, eskiden yaşadığım şeyleri yaşamak istemiyorum, daha kötüsü dövülmek, ıslah evine gönderilmek ve öldürülmek istemiyorum. Yapmak istemediğim ancak kendimi korumak için egolarıma yenilip yaptığım iğrenç zorbalıkları yeniden yapmayı ise hiç istemiyorum. O anları hatırladıkça zihnimde ve vicdanımda çakan şimşekleri 2 yıl geçmiş olmasına rağmen dindirememiştim. Rezil bir zihniyete sahip bu toplumun çocukken üzerimde yarattığı travmaların etkilerini masum bir başkasına ödetmiş olduğum için kendimi asla affetmeyeceğim. 
Bu derin düşüncelerde boğulurken süzülen minik gözyaşlarımı fark etmemiş olmamla birlikte karşıdan beni izleyen kişiye de asla dikkat etmemiştim. 

Gulf: ''Mew, sen ağlıyor musun?''

Gelen ses ile daldığım dünyamdan çıkıp gözyaşlarımı elimle sildikten sonra gülümseyerek ona dönecekken bir anda yatağımın yanına çökmüş biçimde yanımda biteceğini tahmin etmemiştim. Beni şaşırtıyordu bu çocuk. Bu karanlıkta ağlamış olduğumu fark etmesini geçtim, dibime kadar gelip destek olması hatta bu saatte onun da hâlâ uyumamış olması daha da şaşırmama sebep oluyordu.

Yatağımda doğrulup ona dönerek oturduğumda o da yavaşça ayağa kalktı ve yatağına geçip tam karşıma benimle aynı biçimde oturdu.

Mew: ''Sorun yok Gulf. İyiyim gerçekten. Sen neden hâlâ uyumadın?''

Konuyu değiştirmeye çalışıyor olmamın işe yarayacağını umarak konuştuğumda biraz bekleyip iç çekerek yanıt verdi.

Gulf: ''Mew, yeni tanıştığımızı ve fazla paylaşımda bulunduğumuzu düşünebilirsin ancak benimle istediğini konuşabileceğini bilmelisin.''

Sessizliğimi korumam onu rahatsız etmiş olacak ki yalnızca donuk bir ''İyi geceler.'' cümlesi kullanıp duvar tarafına dönerek yattı. Bu tavırlanması sinirimi bozmuştu çünkü daha ilk günden geçmişimin bir kısmını açan benken ve kapalı kutu modunda dolaşıp doğru düzgün bir şey paylaşmayıp sorularımı yanıtlamayıp geçiştiren o iken bu hareketleri yapmaya hakkı olmadığını düşünüyordum. Neyi gizliyordu ki? Oda arkadaşının erkeklerden hoşlanan bir erkek olduğunu öğrense gizlemesi gereken çok da fazla bir şeyi olmadığını anlardı.  

Mew: ''Ben sana kendimi birçok yönden açtım Gulf. Sen bunu yapmayıp beni geçiştirdiğin için geri çekilmişimdir belki de, ne dersin?''

Yatağında hafifçe hareketlendiğinde bana dönüp konuşacağını düşünmüştüm ancak durum hiç de öyle olmamıştı.

Gulf: ''Mew, ilk günlerden tartışmak istemiyorum. Kapatalım konuyu. L-lütfen.''

Bu sözcükler karşısında sinirlenmem gerekirken sesinin ürkmüş bir çocuk gibi titremesini duyup şaşırdığımda tam bir tepki verecekken yine konuşacak olduğumu anlamış gibi sözümü kesti.

Gulf: ''İyi uykular.''

Kısık sesine yalnızca ''Sana da.'' deyip yatağıma tekrar yattığımda neden böyle davrandığını düşünürken zihnim iyice yorulmuş olacak ki ne zaman uykuya daldım farkında bile değildim.

Sabah yatağımın yanındaki komodinin üzerinde duran telefonumun zangır zangır titremesiyle ve o iğrenç alarmının çalmasıyla hayata küfürler ederek uyandığımda ekranda beliren çarpı işaretine dokunduktan sonra yatağımda doğrulup bir süre anlamsızca etrafı izledim. Tatil günü olmasına rağmen Pazartesi açılacak okula şimdiden hazırlık yapıp erken kalkma sürecine girmem gerekiyordu. Yatağımdan kalkıp lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadıktan sonra odayı karanlığa boğan lacivert perdeyi açarak güneşin nispeten de olsa parlak olan ışınlarının içeri süzülmesini sağlayıp yurdun bahçesindeki ağaçların huzur verici tonlarına bakarken gece konuştuklarımızın hâlâ zihnimden çıkmadığını fark ettim. Neden kendini anlatmamakta ısrar ediyordu ki? Ne saklıyor olabilirdi en fazla?
Bu düşüncelerimle baş başayken Gulf'ın birden yanımda bitmesiyle yerimde sıçradım ve bu ürkememin sonucunda o da neye uğradığını şaşırdı.

F.F.FHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin