Bonaight Academy

Chapter 1

"Kung gusto mo malaman ay sumunod ka nalang"Tumango ako at nagdesisyon na sumunod na lang.

"Saan ba tayo pupunta?"Tanong ko sa kanya.Wala akong ideya kung saan kami paparoon.Tumingin ako sa bawat ekstraktura ng labas ng bahay amupunan.Minsan lamang kaming pinapalabas pero mas bihira akong palabasin at hindi ko rin malaman ang dahilan.Sa likod ng bahay ampunan ay mayroong gubat at doon kami ngayon paroon,Puro puno at mga damo damo lang ang nadadanan namin.

"Aeth,Sa buhay huwag kang magtitiwala sa mga tao lalo na't malalapit sa iyo,Hindi natin alam ang takbo ng utak nila at maaring gawin sa susunod na kabanata na kanilang tinatahak.Mag masid ka,dinggin ang iyong damdamin at hayaang mong tadhana ang umukit ng kapalaran sayo"Nagulantang ako sa kanyang mga inulat at tunay na kamangha mangha nga sya.Patuloy parin kaming naglalakad at natisod ako ng tumigil sya sa harapan ko.

"Ang sakit ah,Mag sabi ka naman kung kailan ka titigil"Hinawakan ko ang paa ko at hinimas himas upang maibsan ang sakit na idinulot ng batong nakapantisod sa akin.

"Andito na tayo"Saad nya,kaya muli akong tumingin sa kanya at nakitang nakaharap ito sa tinitignan nya.Tumingin ako at isang bahay lang na sa pinaka tuktok ng puno ang naroroon.Huwag nyang sabihin na dyaan kami tutuloy?At mag uusap?

"Dito na ba talaga tayo?Sigurado na ba yan?"Ngumuwi at napalunok.paano kaya ako makakarating dyan eh nakapakataas nyan.

"Huwag ka ng mag reklamo at dami mong satsat,manahimik ka nalang at sumunod sa akin."Saad nito at may kinuha sa ilalim ng suot nyang boots.Ano kaya iyon?hmm..malamang ay susi?di ko alam.Sumunod na lang ako at tumahimik na gaya ng sabi nya

Nasa harap na kami ng malaking puno at takang tumitig ako sa kanya pero inismiran. nya lang ako kaya napairap ako sa inasal nya.Tumingin nalang ako sa bawat paligid dahil baka may mga kakaibang itsura na naman ang umatake sa amin.Idinuro nya sa akin ang dalawang daliri nya at tinapat sa mata nya

"Manood ka,"Sabi nya sabay na pag hila ng isang lubid?Hindi ko ito napansin kanina dahil abala ako sa pagmasid sa bawat paligid ng gubat.Pag kahila nya nito ay tinignan nya muna kung tama naba ang kapit nito para di sya mahulod.Agad nya ng inilagay ang paa kanyang paa sa huling dulo ng lubid at pumostura na para sa pag angat nito.

"Ganito ang gagawin mo,Gayahin mo lang ako at kumapit ka ng mas maiigi para hindi ka mahulog.Babantayan kita sa itaas at hahawakan ko ang lubid,Sige mauna na ako"At gaya nga ng sinabi nito ay tuluyan na syang naka akyat.

Hindi ko man alam ang gagawin ay sumunod na lang ako sa kaninang ginawa nya rin.Ipinatong ko na ang isa kong paa at ang isa naman ay hinayaan ko lang.Inayos ko ang buhok ko at pinanatili ang paglugay nito.

Nasa taas na ako ngayon at muntikan pa akong masubsob paibaba dahil sa lula mula rito tunay ngang kay tarik at sa maling tapak mulang galing rito hindi mo masasabi ang kalalabasan pag hulog mo.Sumilay pa ako ng tingin sa muntiing bahay na ito.Sa bawat sanga ng puno ay may daan naman at tali para ikaw ay hindi mahulog at sa loob ay may isang maliit lang na higaan,lamesa at upuan na yari lamang sa kahoy lahat

Masasabi kong sagana ang mga punong kahoy dito sa likod ng bahay ampunan dahil na rin sa pag aalaga ng mga madre dito at naming naulila na.Tuwing sasapit ang katapusan ng buwan ay pinapayagan kaming umalis at pumunta dito sa likod ng bahay ampunan para magtanim o maglaro.

Ngunit sa ilang taon ko na dito at ilang beses na akong nakapunta dito wala naman akong napansin na may bahay pala sa itaas ng mga punong kahoy.Hindi mo nga lang unang mapapansin dahil sa sobrang laki ng puno at mataas pa.

"Tama na ang pagtingin-tingin mo riyan at puma rito kana"Natigil ang pag sasaya kong tignan ang mga nandito mula sa baba ng marinig ko ang tinig nya.Humarap na ako at pumunta na lang sa kanya.Nakita kong marami syang hawak na mga papel at kung ano ano pa.