Shifting // Ron Weasley

5

"Ne işiniz var burada?" titreyen sesimle sorduktan sonra boğazımı temizleyip kendime gelmeye çalıştım. "Saatlerdir uyuyorsun kaç defa uyandırmaya çalıştık seni haberin var mı tatlım?"Annem endişeli bir şekilde benimle  konuşurken, içimde ki suçluluk duygusu da giderek artıyordu. "Özür dilerim son bi kaç gündür biraz stresliyimde." Arkadan babam dalga geçermişçesine gülümsediğinde bakışlarımı annemden çekip kızgın gözlerle ona bakmaya başladım."Ne diye stres yapıyorsun? Sınavların için falan mı hah sanki gerçekten bir şey başarabileceksin de." Alıştığım şeyleri söylerken gözlerimin dolduğunu görmemesi için başımı başımı anneme doğru çevirdim. Annem bana doğru gelmek için adım attığında babam onu kolundan tutup sert bir şekilde kendine doğru çekti.

Babam bana işaret parmağını tehditkar bir şekilde uzatıp, "Bugün odadan çıkmayacaksın madem bu kadar streslisin." Dalga geçercesine söyledikleri daha da sinirimi bozarken bir şeyler demek için ağzımı açtım fakat, "Eğer tek bir kelime daha edersen bugün bir lokma bile yiyemezsin." Daha cümleme bile başlayamadan beni susturmuştu, dedikleri ona olan kırgınlığıma kırgınlık eklerken acı bir şekilde gülümseyerek gözlerinin içine baktım, "Peki babacığım, yalnız bilmeni isterim ki bugün beni çok kırdın. Bir gün benden özür dilediğinde seni affetmek çok zor olacak." Dediklerim sanki bir şakaymışçasına gülmeye başladığında annemin ona endişeli bir şekilde baktığını gördüm. Sonunda kahkahalarını kontrol altına aldığında, "Duydun mu özür dileyecekmişim. Ah tanrım." Dediklerimi hiç ciddiye almaması canımı acıtırken başımı eğip çıkmalarını bekledim.

Kapıyı çarparak odadan çıktıklarında gözlerimi silerek hemen istediğim gerçekliği yazdığım defterimi aldım. Hemen yazdığım her şeyi silip yenilerini hiçbir ayrıntıyı atlamadan yazıp daha da arkaya sakladım babam beni görürse deliler hastanesine gönderebilirdi. Ve babamdan uzak kalmak istediğim son şey bile değildi.

daddy chilllllllll