"Yardım edin, kimse yokmu" ormanda av ararken bir kız sesi işittim. Sanki yardım istiyordu. Koşarken bir yandan bağırıyordu beni gördüğünde koşarak yanıma geldi sanki koşmaktan dermanı kalmamış gibiydi.
Sarı saçları dağılmış üzeri kirliliydi "yardım edin lütfen" kolumdan tutmuş medet umuyordu. "P-pe-peşimdeler yrdım edin.yoksa öl-dürecekler"
" tamam sakin ol şimdi kim senin peşin-
"Yakalayın çabuk kızı"
"Orda"
"Sakın kaçırmayın elinizden"
Sözümü kesen
Arkadan gelen silah sesiyle ikimizde duraksadık
"Durun, orda kıpırdamayın bırak kızı hemen"Yavaşça onlara dönerek gözlerini onlarda gezdirdim. Kıza baktğımda boncuk gibi gözleri dolu dolu , korkuyla onlara bakıyordu .ona yaklaşıp "sakin ol tamamı ben halledicem . Bana korku dolu gözlerle bakıp kafasını sağ sola salladı. "Hayır yapma, onlar zarar vercek sana."
" şşşt bana biley olamz"
Adamlara geri dönüp cevap verdim.
"Ben mi"
" yok ebem"
Çirkin çirkin gülüyorlardı. Birazdan da ben gülecektim.
"Kesin gülmeyi"
Öndeki adam galeba onların başıydı.
"Bırakmaya hiç niyetim yok"
"Öyle mi"
"Öyle"
Kıza döndğümde bir acı hissettiğimde vurulduğumu anlamıştım .
Ve sonrasında boncuk gözlü kızın bağrışıydıLisa
Jungkook
Arkadaşlar yeni kurgumu benirsiniz inşallah.💋💋