အပိုင်း(၂)

6.6K 788 69
                                    

Zawgyi

ကုတင္ပၚမွာၿငိမ္သက္ေနရင္းေခါင္းအုံးကိုဖက္ကာတစ္ေနရာတည္းကိုစိုက္ၾကည့္ေနသည့္jimin။မ်က္လုံးထဲတြင္သူဘယ္ေနရာကိုသေခ်ာၾကည့္ေနလဲဆိုၿပီးၾကည့္မိေတာ့ နံရံေပၚတြင္ေျပးလႊားေနသည့္ လိပ္ျပာေလးကိုပင္။

ဖတ္ေနသည့္စာအုပ္ကိုေဘးသို႔ခ်လိုက္ရင္းjiminနားသို႔သြားထိုင္လိုက္သည္။
ေဘးမွာလာထိုင္တာကိုသတိေတာင္မထားမိတဲ့သူက လိပ္ျပာေလးကိုၾကည့္ေနဆဲပါ။

"လိုခ်င္လား jimin"

​ျပန္မေျဖလာသည့္သူ႔အေျဖကိုသိေနတာေၾကာင့္ဆက္မေမးေတာ့ပါ။

"ကိုယ္ဖမ္းေပးရမလား...."

ဖမ္းေပးရမလားဆိုေတာ့ေဆြေဆြေလးျပန္ၾကည့္လာသည့္မ်က္ဝန္းေတြကမ်က္ရည္ဝဲေနသည္။

"ဟင္........မငိုနဲ႔ မငိုလိုက္နဲ႔ ဟုတ္ၿပီလား ကိုယ္မဖမ္းေပးေတာ့ဘူးေနာ္"

တစ္ျခားသူငိုရင္ေတာင္လစ္လၽွုရွု႔တတ္တဲ့က်ေတာ္ကသူနဲ႔က်ရင္ေျပာင္းလဲတတ္သြားသည္။ပါးျပင္ေလးကိုလက္ေန႔နဲ႔အုတ္လိုက္ေတာ့မ်က္လုံးေတြမွိတ္ထားတဲ့သူ႔ေၾကာင့္ျပဳံးလိုက္ရင္း သူ႔ရဲ့ပါးျပင္ကိုပြတ္သပ္မိသည္။

ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုဘိုဘက္လွည့္သြားေသာ jimin ေၾကာင့္ jungkook သည္သူ႔အနားသို႔ကပ္လိုက္ရသည္။

"ဘာျဖစ္ျပန္ရတာတုန္း jimin"

ျပန္မေျဖပဲအိပ္ယာခင္းစကိုကုတ္ဆြဲေနသည္ေၾကာင့္jungkookမွာလန႔္သြား၍jiminေရွ႕တြင္ထိုင္ခ်ကာသူ႔ရဲ့မ်က္ႏွာကိုၾကည့္လိုက္သည္။

"jimin...အင္းကိုယ္မႀကိဳက္ရင္မလုပ္ေတာ့ဘူးေနာ္ ဒီလိုႀကီးဘာမွမေျပာပဲမေနပါနဲ႔ကြာ"

ေခါင္းကိုအဆတ္မျပတ္ခါလိုက္သည့္ jiminေၾကာင့္ကိုယ္တိုင္ေတာင္နားမလည္ေတာ့ပါ။

"ယားတယ္ ဟီး.... ယားတယ္"

​သြားေလးေတြစိကာရယ္လိုက္ေသာjiminကိုခဏတာမၽွေငးၾကည့္ေနရသည္။ဒီလိုရယ္ေမာျခင္းကပထမဆုံးသူ႔စီကၾကားရျခင္းပဲ။

jungkook သည္ jimin ကိုဖက္လိုက္ၿပီးေခါင္းေလးကိုအနမ္းေပးလိုက္သည္။ညေနေနဝင္ဆည္းဆာရဲ့အေရာင္ကအျမဲတမ္းလွပေနေပမဲ့ ဒီေန႔ရဲ့ညေနကရယ္သံေလးေၾကာင့္ပိုလွပေနမလား။

if our love is wrongOù les histoires vivent. Découvrez maintenant