Hayatımız sahiden bizim elimizde. Yaşayacaklarımızı, hayatımıza alacağımız insanları biz mi seçiyoruz sahiden. Ya elimizde olmayan başımıza gelen şeyler ? Kalem kimde, defter kimde ? Ben sadece kendim için yaşayacağım. Yere daha sağlam basmak, kimse...
Demir ile davete kadar olan dört günü bu göl evinde geçirmiştik. Geçirdiğimiz bu dört gün birbirimizi daha fazla tanımamızı sağlamıştı. Demir sandığımdan daha düşünceli davranıyordu ve korkularımın farkına vardığından bana ne kadar yaklaşması gerektiğini biliyordu. İleriye gitmemek için kendini durduruyor bana yaklaşımlarını buna göre kontrol etmeye çalışıyordu. Demir'in bu yaklaşımı ne kadar ona belli etmesemde çok hoşuma gitmişti. Önemsenmek ve düşünülmek. Ben Demir'e ne kadar istesemde böyle net gidemiyordum. Sanki bir şey beni durduruyordu. Bir yanım hep onunla yan yana olmak istiyor bir yanımdan bundan olabildiğince kaçınmaya çalışıyordu. Bense bu iki yan arasında ne yapmam gerektiğini bilemiyordum. Bir şeyler benim kontrolümden çıkmış gibi hissediyordum. Demir'in elinde iki fincanla balkona gelmesi ile olan düşüncelerimden sıyrılıp bakışlarımı ona çevirdim.
Demir: Kahvelerimizi de içip hazırlanmaya başlasak iyi olucak biliyorsun büyük gün geldi Feza: Biliyorum ve çok gerginim
Demir oturduğu sandalyeden kalktı ve elimdeki fincanı alıp masaya koydu. Beni elimden tutup ayağa kaldırdığında gerçekten ne yapmaya çalıştığını anlamamıştım. Beni kaldırdığı yere kendi oturup elimden çekerek beni de kucağına oturttu. Ah bu adam! Sanki herşeyi beni utandırmak için yapıyor gibiydi.
Demir: Kocan yanında olucak karıcım
Ve alnıma yine sıkı ve sıcak bir öpücük bıraktı. Ve ben yine kıp kırmızı olduğumu hissediyordum. Gülümseyerek başımı Demir'in göğsüne gömdüm.
Feza: Ya Demir yapma şöyle Demir: Oo sen yalnızken böyle utanıyorsan akşama işimiz var seninle Feza: Beni geren de bu ya zaten Demir: Merak etme güzelim ben hep sol tarafında olucam Feza: Yanımdan ayrılamazsın zaten kimse ile birebir konuşmak istemiyorum Demir: Peki Hanımefendi
Demir kahve fincanıma uzanıp elime verdi hala onun kucağında oturmaya devam ediyordum sonra da uzanıp kendi kahve fincanını aldı ve benim fincanım ile tokuşturdu.
Demir: Cheers karıcım
Gülümseyerek kahvemden bir yudum aldım. Gerginliğimi almak için elinden geleni yapmaya çalışıyordu. Kahveler bittiğinde tam kalkacağım sırada elini cebine attı ve bir kutu çıkardı.
Demir: Hiç bir şey olması gerektiği gibi olmadı ama umarım bunu beğenirsin
Kuyu açtığında gördüğüm yüzük ile gülümsedim. Bu gerçekten çok zevkli bir seçimdi. Yanında da tamamı pırlanta ile çevrili tam tur bir yüzük duruyordu. Biraz abartılı olsa da benim için, Demir'den böylesini de beklemediğinden şaşırmıştım. Elimi hemen ona uzattığımda o da gülümseyerek yüzüklerimi parmağıma taktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gülümseyerek Demir'in yüzüne baktığımda o da aynı gülümsemesiyle yüzümü inceleyip dudaklarıma öpücük bıraktı. Ve sonra kucağında olmamdan istifade edip beni gıdıklamaya başladı. Bir yandan da kaçmamı engelliyordu kucağından ayrılamıyordum. Kahkahalarımın arasında konuşmaya çalıştım.
