⚫36⚫

81 10 43
                                    

.5 Ay Sonra.

Dile kolay beş aydır bir ruh sağlığı merkezinde tedavi gördüm. Bu süreçte tüm sevdiklerim yanımdaydı. Fiziksel ihtiyaçlardan tutun da ruhsal ihtiyaçlarıma kadar hepsini giderdiler. Hani demiştim ya daha önce de gerçekten de onlara sahip olduğum için çok şanslıyım. Hatta şu hayattaki en büyük şansım onlar diyebilirim. Tedavi sürecimde pek çok yeni olay oldu. Şöyle sıralayacak olursak; Jungkook ve Armoni yaklaşık dört aydır birlikteler, Minji beş aylık hamile ve cinsiyeti kızmış- ah hala olacağım çok heyecanlı-  ve son olarak da Tae ve Shyeon bir ay sonra evleniyorlar. Biz yani Seokjin ve ben ise onları izliyoruz. Ah cidden ben de bir yuva kurmak istiyorum artık.

Çalan kapıyla yatağımda dikleştim içeri girebileceğini söyleyip gelen kişiyi bekledim. Elindeki papatya demetiyle içeriye giren Seokjin yüzümde geniş bir gülümseme sağladı. Elindeki çiçekleri bana uzattığında çiçekleri alıp kollarımı boynuna sardım. Bugün çıkış günüm ve ben beş aylık esaretin sonunda özgürlüğüme kavuşuyorum.

-" Güzelim bir gün de bu kadar özlemiş olamazsın rüyanda falan mı gördün beni?" kollarımı çekip önümde bağladım.

+" Hıh niye özlemeyecekmişim? Hem sen dün gece ben uyumadan gittin burdan."
yanıma oturup kollarını bana sardığında yüzümü pencereye çevirdim.

-" Ama güzelim çıkmam gerektiğini söylediler. Ayrıca sen bana trip mi atıyorsun hm? " başım hâlâ pencereye dönükken konuştum.

+" Yoo hiç de değil." elini çeneme koyup kendi yüzüne taraf çevirdi.

-" Tribini de seni de yerim bak." o ciddiyetle konuşurken ben yapabilmce ihtimalini düşünüyordum. " Taştan yumuşağını yer." kanısına vardığımda kafamı usulca salladım.

+" Tamam tamam demedim daha bir şey." yine o alışık olduğum cam silme sesli kahkahasını attı.

-" Güzelim cidden korkmuş gibisin ahahahaha." koluna sertçe vurup çiçekleri kucağıma aldım.

-" Neyse bu trip işini sonra çözeriz şimdi eve dönme zamanımız geldi. Sonunda eve dönüyor olman beni çok heyecanlandırıyor."

+" Evet evet ben de çok heyecanlıyım. Ha bu arada abimler nerde?" ayağa kalkıp giysilerimin olduğu dolaba ilerledi ve karnını ovup konuştu.

-" Kontrole gittiler onlar. Minik biraz yaramazlık yapıyor sanırım. Galiba halası gibi cadı olacak." arkamdaki yastığı alıp ona fırlattım.

+" Göstereceğim ben sana cadıyı. Hem çekecekse halasına çeksin tabii sana mı çekecekti?" hâlâ kıkırdarken içeriye giren hemşire bir bana bir Seokjin'e bakıyordu.

-" Bir sorun mu var efendim? " Seokjin gülümsemesini soldurdu.

-" Yok hayır bir sorun yok hemşire hanım." hemşre başıyla selamlayıp odadan çıktı.

-" Biraz daha burda durursak merkezi ayağa kaldıracaksın hadi eve gidelim." o kıyafetlerimi  dolaba yerleştirirken ben de çekmecelerden eşyalarımı alıyordum.

+" Evvet hazırım ben gidebiliriz artık. Ah sonunda kendi yatağımda uyuyabileceğim." Seokjin üzgün suratıyla bana baktı.

-" Cidden sadece bunun için mi heyecanlısın?" bu çocuk beş aydır ilgiye çok hasret kalmış belli. Elimi yanağına çıkardım.

+" Benim koca bebeğim ilgisiz mi kalmış? Oy kıyamam sana seni de özledim tabii." dudakları yukarı doğru kıvrıldığında yanağına bir öpücük kondurdum.

 ROOMMATE || KSJ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin