ᴛᴀᴛʟɪ ᴄᴀɴᴀᴠᴀʀɪ {ꜰᴜʀᴋᴀɴ ʏᴀʟᴄɪɴ}

¹³

Furkan ile bankta oturup konuşmaya devam ediyorduk. İlişki hakkında konuşmayı kesmiştik çünkü her şeyi akışına bırakmıştık. Öpüşmemizin üstünden zaman geçse de aklıma geldikçe heyecanlanıyordum.

Oturmaya devam ederken telefonum çalınca cebimden çıkardım ve Mısra'nın aradığını gördüm. Hemen cevapladığımda sinirli ses tonunu duymuştum.

"Abla hemen gelip beni burdan al."

"Ne oldu?"

"Annem bana vurdu."

Oturduğum yerde dikleşip kaşlarımı çatarken anında sesim değişmişti.

"Ne?"

"Abla annem hasta. İlaç kullanıyor. Öfkesini kontrol edemeyip bana vurdu. Kendimi odaya kilitledim. Lütfen gel beni al."

Hızlıca ayağa kalkıp Furkan'a kalkmasını işaret ettim.

"Tamam hemen geliyoruz."

Telefonu kapattıktan sonra Furkan meraklı bir şekilde bana bakarken ona olanları özet geçtim ve arabaya ilerledim. İkimizde arabaya bindikten sonra adrese doğru giderken çok sinirli olduğum için bacağımı sallıyordum.

Bir süre sonra eve geldiğimizde arabadan indik ve kapının önüne çıkıp zile bastık. Kapıyı annem açtığında kaşlarım çatık bir şekilde konuştum.

"Mısra'yı almaya geldim."

"Bu konuda anlaştık sanıyordum."

"Ona el kaldırarak sana olan tüm hissiyatımı kaybettirdin. Artık senden nefret bile edemiyorum."

"Alamazsın onu."

"Yüksek doz ilaç kullandığını biliyorum. Eğer Mısra'nın beninle gelmesine izin vermezsen bu sefer ben sana dava açarım."

"Böyle bir şeye cesaret edemezsin."

"Beni hiç tanımıyorsun. Neler yapabilirim bilmiyorsun."

"Davayı kazanabilirim."

O sırada başından beri yanımda dikilen Furkan boğazını temizledi ve cevap verdi.

"Çok iyi avukatlar tanıyorum. Ayrıca psikolojik sıkıntısı yüzünden raporu olan birisine çocuk vermeyeceklerini herkes tahmin edebilir."

Annem birkaç saniye sessiz kalıp ikimize baktı. Daha sonra iğneler bir şekilde konuştu.

"Bu kadar çok mu seviyorsun kardeşini?"

"Evet. Ona senden çok annelik yaptım."

Arkadan Mısra gözüktüğünde ona el salladım. Hemen gelip bana sarıldığında bende ona sarıldım.

"Ablacım sen git eşyalarını topla."

"Gelmeme izin verdi mi?"

"İzin almayacağım."

Mısra kafasını sallayıp odasına eşyalarını toplamaya giderken annem gözlerini devirdi.

"İyi. Ne yapıyorsanız yapın. Yüzünüzü görmekten bıkmıştım zaten."

"Ben de seninle muhattap olmaktan memnun değilim."

"Hadi ama beni özlediğini biliyorum Hazal. Sen biraz ilgisiz kalınca hemen çıldırıyorsun."

"Senin ilgini isteyen kim? Benim çevremde dolu insan var."

Alaylı bir şekilde gülüp ilk Furkan'a sonra bana baktı.