Gençler ben bir karar verdim sanki fantastik bir kitaba göre çok sıradan gitmeye başladık burak ve okyanusun da afişini yaptıracağım sonra ilerletilmiş bir şekilde entrikalı yerlere gidiceğiz. iyi okumalar dilerim.
🖤
Buraktan
Okuldan sonra
Sahra yine yaptığı gibi adlarımızın yazdığı küçük kağıtları elinde karıştırmaya başladı.
"Ya ben şey diyorum hiç karıştırmasak. Ben ve Okyanusu aynı anda yapsak böyle tek tek zor oluyor" dedim tek nefeste.
"Benim için fark etmez"
"Okyanusa katılıyorum benim için de fark etmez" dedi Sahra, Savaş ise sadece kafa sallamakla yetindi.
"Böyle yapıyoruz o zaman" dedim ve kafalarını onaylar bir şekilde salladılar.
*****Projeyi Yaptıktan Sonra******
"O zaman hiç tartışmadan herkes kendininkini okusun" dedi Savaş
"Tamam ilk önce ben başlıyorum" dedim
Ad Soyad : Burak Yıldız
Gücü: su
Ebebeyinleri: Annesi: Sağ
Babası: Sağ
Kardeşleri: yok
Arkadaşları: Savaş, Okyanus, Sahra
Sınıfı: 12/A -zaten tek sınıf var-
(Görünüşü: Kısa siyah şaçlarıyla uyumlu kömür gözleri ve 180 boyuyla yakışıklı bir genç çocuk.)
"O zaman bende kendiminkini okuyorum" dedi Okyanus
Ad Soyad : Okyanus Güneş
Gücü : Işınlanabilmek
Ebebeyinleri : Anne: Sağ
Baba : Sağ
Kardeşler : Yok
Arkadaşları : Sahra, Burak, Savaş
Sınıfı: 12/A -zaten tek sınıf var-
(Görünüşü: Sarı kısa saçları, yeşil gözleri ve 169 boyuyla güzel bir genç bayan)
"Tamam, ödev bitti ve önümüzde 3 gün var. Boşuz o zaman" dedi Savaş
" Evet boşuz ve ben aşırı mutluyum" dedi Sahra
"Yemek vaktine de az kaldı biz gitsek iyi olacak" dedi Okyanus
"Tamam" dedim ve kapıya kadar onlara eşlik ettik ve geçirirken Okyanus bana o eşi benzeri olmayan gülüşünü bahşetmişti. Onun tek bir gülüşü için dünyaları bile değişmem. Ama aslında daha yeni tanıdığım birine bu kadar bağlanmış olmam size saçma gelebilir ama bana göre saçma tek bir tarafı bile yok. Üzülmüştüm aslında, hep burada kalmalarını, kalmasını istiyordum. Gülüşü bana anlatamayacağım kadar çok huzur veriyordu, sanki onun yemyeşil gözleri bir orman ve ben o ormandaki bir yabancı. Onu keşfetmek ister gibi her hareketini, her bir mimiğini hafızama kazımak istiyordum.......
******* 3 Hafta Sonra******
Sahradan
Yerimde rahatsızca kıpırdanarak uyandım. Tam 3 hafta önce olduğu gibi, ama bu sefer kendimi hasta veya halsiz hissetmiyorum. İçimdeki amansızca gökyüzüne bakma isteğini geri çeviremeyerek pencerenin yanına doğru gitmeye başladım. Pencereyi kaldırdım gökyüzünün siyahlığı arasına serpiştirilmiş yıldızları izlemeye başladım. Dilek perimi o günden sonra görememiştim sanki ansızın ortadan kaybolmuş gibiydi. Gökyüzündeki yıldızların arasında gözlerimi biraz gezdirmiş ama dilek perimi görememiştim. Tam umutsuzca tekrar yatağıma gidecekken son bir umut başımı kaldırıp tekrar gökyüzüne baktım ama o... ordaydı sanki geçen seferden daha parlaktı yıldıza birazcık daha baktım ama gözlerimi ayıramıyordum. Sanki.....sanki beni hipnoz altına almış gibiydi. Gözlerim hala dilek perimin üzerindeyken kafamın içinde anlam veremediğim sesler oluşmaya başladı. Sesler biraz daha netleşince sanki biri bana sesleniyordu. Seslenen kişi bir kadındı ve aynen şöyle diyordu;
"Yarın dikkat etki, çekme fazla dikkat. Edeceğim sana ben yardım yeter ki bana bırak benliğini. Yeter ki koru kendini yabancılardan ama korkma yabancı değilim ben sandığından daha yakınımdır belki sana, kim bilir.....?"
Kafamın içindeki ses gitmişti ama bana çok büyük bir soru işareti bırakmıştı. Yarın neye dikkat edecektim, yarın ne vardı ki ?
Aceleyle yatağımın başına gittim. Amacım bu günün, hangi gün olduğunu öğrenmekti. bugün Ekimin 22 siydi ama.... iştee bugün 3 ayda bir olan rutin güç ölçme sınavına girecektik ama bu seferki bizim için önemliydi çünkü tehlikeli seviyesine çok az kalmıştı. Ya düşmesi gerekiyordu, ya düşmesi bizim için başka bir şeçenek yoktu çünkü. Ama dikkat etmem gereken şey neydi. Normal 3 ayda bir olduğu gibi asker üniformalı kişiler gelecekti. Bunun sadece bizi ziyarete gelen kişiyi korumak için olduğunu söyleseler de pek inandırıcı gelmemişti açıkcası. Bunu fazla kafaya takmamaya karar verdim. Umursamadığımdan değil bir cevap bulamadığımdan. yatağıma yattım ve uyumayı beklerken aklıma birşey takıldı. Tekrar kalktım ve pencere kenarına gittim amacım yıldızın orda olup olamadığına bakmaktı. Ama yoktu kafayı yiyiyorum galiba nasıl olabilirde bir anda ortadan kaybolup gidebilir ?
Kafamdaki soruları bir kenara attım. Zaten düşündükçe de bir cevap bulamadığım kesindi. tekrar yatağıma yattım ve düşünmemeye çalıştım. Eğer düşünürsem uyuyamayacağım kesindi.
🖤Bölüm sonu🖤
Evettt geçenki bölüme göre kısa bir bölümle geldim ama eğer aklımdakini yazsaydım baya uzun bir bölüm olucaktı ama en kısa zamanda öbürkü bölümü yazıp atacağım.
Size çok çok teşekkür ederim 700 okunma oldu ve ben aşırı mutluyum destekleriniz içinde çok teşekkür ederim sizi seviyorum.
Eğer oy vermediyseniz oy vermeyi unutmayın ve eğer sakıncası yoksa yorumda atar mısınız? 😊
Bildiğiniz üzere ben bir öğrenciyim ve bu sene 9. sınıfa geçtim her boş vaktimde size bölüm yazmaya çalışıyorum. zor diye birşey diyemeyeceğim çünkü bunu ben şeçtim ve aşırı memnunum şeçtiğim şeyden bana kızmıyorsunuzdur umarım oy ve yorum dileniyor diye bhfhjfnhjendhfeh ama attığınız her oy ve yorumda aşırı mutlu oluyorum neyse çok konuştum yine.
çok çok öptüm sizi🖤
22.10.2020