Her Zaman BXB

Bölüm-5:Yeni insan

"Evet arkadaşlar Görkem sınıfımıza yeni geldi." dedi müdür yardımcısı ve bir iki şey söyleyip sınıftan çıktı.
Görkem tırnaklarında yarım ojeler olan saçında pembe boyalar olan beyaz tenli uzun boylu bir tipti farklıyım diye bağırıyordu.

"Görkem oğlum sen Batım'ın yanına geç. " dedi Nergis teyze aynı zaman da edebiyat öğretmenimiz. Ben normalde hep en arkada tek otururdum zaten bizimkilerden sınıfımda ayrıydı.

"Batım en arkadaki oğlum" dedi beni işaret ederek aynı zamanda sadece Nergis teyze olarak tanıyanlara özel bakışını attı bana.

Görkem Nergis teyzeye kafa salladı ve yanıma geldi.

"Selam memnun oldum." diyerek elini uzattı.Elini sıkıp kafamı sıraya geri koydum. Nergis teyze kızsada uyurdum genelde derslerde ama sınavlarım iyi diye çok laf etmezdi.

Zil çalınca birinin dürtmesiyle uyandım.

"Git başımdan." dedim kafamı kaldırmadan Batu falan diye düşündüm.

"Özür dilerim." dedi yabancı ses.Kafamı kaldırınca yeni çocukla göz göze geldim.

"O hep huysuzdur." dedi Batuhan ne zaman geldiğini bile anlamamıştım.

"Hırkama yatıyordun o yüzden uyandırdım."

"Özür dilerim Batuhan sandım seni hep böyle başıma gelip beni uyandırır ve bende kovarım." dediğimde güldü.

"Batuhan ben oluyorum." diyerek elini uzattı. "Görkem" dedi elini sıkarken.

"Kahvaltı yapacaksın hadi. Sen de gel Görkem bizimkilerle tanış." Sabahları evden kahvaltı yapmadan çıkardım ve bunu bildikleri için düzenli olarak bunu yaparlardı.

Üçümüz kantine geldiğimizde Yağız dışında herkes vardı ve Görkem'le tanıştılar.

"Yağız nerede?" derken "Buradayım" diyerek elinde muzlu süt ve tost ile yanımıza geldi yüzündeki gülümseme birden soldu. Solumdaki Görkem'e bakıyordu. Hassiktir SOl'umdaki Görkem'e bakıyordu.

"Görkem ben." dedi sevimli bir şekilde bakışlarını fark edince. "Yağız" diyerek bir sandalye çekip karşıma Reha ve Yiğit'in arasına geçti. "Sana aldım." diyerek elindekileri bana uzattı.
"Teşekkür ederim." dedim ve sütü açıp bir yudum aldım ve Yağız'a uzattım. Klasikti ne alırsak alalım bu böyleydi.

"Ben de içeyim ya dilim damağım kurudu." dedi Batuhan ve benden bir nah haraketi aldı. Bana göz devirip Yağıza baktı.

"Kalk kendin al." dedi Yağız.

"Görkem abin sen niye geçtin bizim okula?" dedi Yiğit.

"Taşındık bu okul yeni eve daha yakın olunca geçiş yaptım." dedi ben evlerini sorunca aramızda bir sokak olduğunu anladım annem bahsetmişti sağlık ocağına yeni biri gelecek diye.

"Annen doktor mu?" diye sordum direk şaşırarak kafa salladı.

"Bizim sağlık ocağına yeni Leyle adında kadın doktor gelecek demişti annem hatta akşam gideceğiz. Leyla mı annenin adı?" dedim.

"Evet senin annen de mi doktor?" dedi merakla.

"Hemşire" dedi Yağız benim ağızıma tıkmıştı resmen.

"Annem hemşire babam doktor" dedim ama Yağız'a bakıyordum. Benim bakışlarımı umursamayarak omuz silkti.

"Tesadüfe bak." dediğinde Nergis teyze aklıma geldi tek oturduğumu bile bile oturtuğunu hatırlayınca güldüm "Nergis teyze" dediğimde Yağız bakışlarını bana çevirdi.

"Annem ne alaka?" dedi

"Görkem'i yanıma o yolladı." dedim gülerek.

"Nergis teyze?" dedi Görkem sorarcasına anlamadığı belliydi zaten anlamasını bekleyen yoktu bizi tanımıyordu.

"Siz beraber mi oturuyorsunuz?" dedi Yiğit tek oturmak altın kuralımdı ve bu bilinirdi sınıfta da kimse yanıma gelip oturmazdı.

"Sorun mu var?" Görkem olanları anlamaya çalışıyordu. "Evet" dedi Yağız iyi ki bir soluma oturdu öldürecek çocuğu.

"Nergis hoca Yağız'ın annesi biz teyze deriz çünkü aynı sokakta oturuyoruz ve hepbirlikte büyüdük. Reha hariç o da kadroya yeni katıldı." dediğimde Reha elini kaldırdı kendini belli etmek için.

"Nergis teyze senin geleceğini annemden öğrenmiş olacak ki yanıma oturmanı söyledi çünkü ben Yağız ile sınıflarımız ayrıldığından beri tek otururum."

"Anladım şimdi" güldü "sorun olacaksa başka yere geçerim sınıfta ben" dedi bana bakarak.

"Yok sen alışana kadar oturabilirsin. Zaten emirler büyük yerden gelmiş." dedim gülerek herkes güldü Yağız hariç ona bakınca daha çok güldüm açıkçası. Kıskanmıştı resmen belki yerine oturmasa umursamazdı ama bir kere gıcık kaptı çocuğa.

"Ders zili çaldı." dedi Yağız ve kalktı. Sen git dedim Görkem'e ve Yağız'a yetişmek için koştum resmen.

"Yağız beyciğim neden böyle yapıyorsunuz?" dedim onu durdurup önüne geçince.

"Ne yaptım Batım?" dedi umursamazca ama tabi ben yemedim.

"Kalbime uzak oturdun diye ne bu tripler?" dedim sırıtarak.

"Ne tribinden bahsediyorsun?" dedi hala umursamaz gibi davranıyordu ama ben karşısında gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırıyordum. Kendimi ona bu kadar kaptırmamın nedeni herkesten kıskandığını ve farklı yerim olduğunu biliyordum.

"Tamam ben yanlış anladım o zaman gideyim Görkem'in yanına." dedim ve arkamı döndüm. Onu itiraf ettirmenin en kolay yolu buydu.

"Batım" sesledi arkamdan zafer kazanmış bir şekilde ona döndüm ve dibine kadar girdim normalde kalbim hızlanır heycanlanırdım ama şu an onunla uğraşmak daha eğlenceliydi.

"Evet benim." dedim gözlerine gözlerimi dikerek o ise göz devirdi.

"Tamam ama yerime oturmuş." dedi yenilgiyi kabul ederek ve küçük bir çocuğun elinden oyuncağını alınmış gibi bakıyordu.

"Tamam ama bilmiyordu." dedim onu taklit ederek dedim sevecen bir şekilde bu sefer kaşlarını çattı.

"Ama sen biliyordun." dedi nefesi yüzüme çarptığında bastırdığım tüm duygular açığa çıkıyordu yine heyecanlandığımı hissettim.

"Haklısın özür dilerim." değimde "Bende" dedi ve bana sarıldı.
Kalbimin atışlarını duyduğuna emindim ama umursamadım. Burada olmak en güzeliydi en özeliydi benim için ve bunu farkında bile değildi.

Ah be çocuk benim gözüm senden başkasını ne zaman gördü ki kıskanıyorsun.
Benim kalbim, nefesim sana ait  sensiz hayat bilmem ben.

Ama yerine oturmuş kalbine yakınmış falan sevgili olmadığınıza emin misiniz? sadece soruyorum ajshgdhdns
Görkem'i seveceksiniz ve Batım için önemli biri olacakkk