ကင္းတဲမွ သံေခ်ာင္းေခါက္သံ ငါးခ်က္ျမည္လာသည္ေၾကာင့္ ခ်ိဳခ်ိဳ အိပ္ရာမွထလိုက္သည္။ ဒီရက္ေတြထဲမွာ အိပ္ရတာ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ မရွိ။ အသံအနည္းငယ္ ၾကား႐ုံႏွင့္ လူက ဆတ္ခနဲ ႏိုးလာတတ္သည္။ မာန္ျပည့္မ်ား ထပ္ၿပီး ထြက္သြားဦးမလားဆိုတဲ့ အေတြးေတြေၾကာင့္ ရင္ဘတ္ကေအာင့္ေအာင့္လာသည္။
အေတြးမ်ားကိုရပ္ကာ ဆြမ္းခ်က္ရန္ျပင္ဆင္ရသည္။ ငါးနာရီခြဲေလာက္ဆို ဘုန္းႀကီးဆြမ္းခံႂကြလာေတာ့မည္။ ဆြမ္းဟင္းက ညတည္းက ခ်က္ထား၍ ျပန္ေႏႊး႐ုံဆိုေသာ္လည္း ဆြမ္းထမင္းကေတာ့ မနက္ေစာေစာ ထခ်က္ရပါသည္။
တိတ္ဆိတ္ေနေသာ အာ႐ုဏ္ဦးမွာ ေၾကးေမာင္းေခါက္သံ တညံညံထြက္ေပၚလို႔လာသည္။ ဆြမ္းဟင္း ဆြမ္းထမင္းထည့္ထားသည့္ လင္ဗန္းကိုသယ္ကာ ျခံျပင္သို႔ ထြက္ေတာ့ ျခံေထာင့္တြင္ လူရိပ္ေတြ႕လိုက္ရ၍ လူက ထိတ္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္။
"ဟယ္ ငါ့သား ရာဇာ"
ေခါင္းငိုက္စိုက္ေနသည္ေၾကာင့္ အနီးကပ္သြားၾကည့္ကာမွ ရာဇာေလး ျဖစ္ေနမွန္း သိရေတာ့သည္။ ျခံေဘးနံရံကို မွီကာ ထိုင္လ်က္သား အိပ္ေပ်ာ္ေနပုံရသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳ႕အသံၾကားမွသာ ေယာင္ယမ္းကာ ဆတ္ခနဲ ႏိုးလာေလသည္။
"ေနဦး သား၊ ေမခ်ိဴ ဆြမ္းေလာင္းဦးမယ္"
ျခံေရွ႕ထိ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ဘုန္ႀကီးငါးပါးကို ဆြမ္းေလာင္းၿပီးမွ ရာဇာေလးထံ ျပန္လွည့္လာရသည္။
"ဘာလုပ္ေနတာလဲ သားရယ္၊ ျခင္ကိုက္ရကိုက္နဲ႔"
ရာဇာေလးက ခ်ိဳခ်ိဳနဲ႔ အၾကည့္ခ်င္းမဆုံပဲ သူ႔လည္ပင္းသူ ပြတ္ေနသည္။
"မာန္ျပည့္ကို စိတ္ပူလို႔ လာေစာင့္ေနတာလား"
ေခါင္းကို ေလးေလးပင္ပင္ညိတ္ျပလာသည္။ ခ်ိဴခ်ိဳ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ ေလးပင္စြာ ခ်လိုက္သည္ ။
"သိပ္ခ်စ္တာပဲလား"
"ဗ်ာ"
ပကတိၾကည္လင္တဲ့ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ ရာဇာေလးက ၾကည့္လာတယ္။ ခ်စ္တဲ့သူေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ကာကြယ္ေနရရင္ မၿငိဳျငင္ႏိုင္ မပင္ပန္းႏိုင္တာ ခ်ိဳခ်ိဳ႕ကိုယ္ေတြ႕ျဖစ္ေတာ့ ရာဇာေလးကို သူသိပ္ သနားမိသည္။
ESTÁS LEYENDO
အိမ္ေျပး , အိမ်ပြေး { Z + U } Complete
Novela JuvenilZawgyi ခံစားခ်က္ေတြကို ဖြင့္ဟလိုက္ရင္ ခင္ဗ်ားတို႔နားလည္လာလိမ့္မယ္။ ပြင့္လင္းစြာခ်စ္ရျခင္းက ဘယ္ေလာက္ထိ စိတ္အာဟာရ ျဖစ္ေစသလဲဆိုတာ။ Unicode ခံစားချက်တွေကို ဖွင့်ဟလိုက်ရင် ခင်ဗျားတို့နားလည်လာလိမ့်မယ်။ ပွင့်လင်းစွာချစ်ရခြင်းက ဘယ်လောက်ထိ စိတ်အာဟာရ ဖြစ်စ...
