𝓘 𝓛𝓸𝓿𝓮 𝓜𝔂 𝓛𝓲𝓯𝓮 𝓔𝓿𝓮𝓻!

Prologue

Nagising ako sa bunganga ng pinakamamahal na ina. Paniguradong mga kapatid ko ang dahilan. Dikona kailangan ang alarm clock wala nang tatalo sa bunganga ng aking reyna.

"Naku! Ano ba  kasing ginawa mo run? Huh! At bakit dalawang araw kanang Hindi na dito natutulog?" Dinig kung wika ng ina. Hmf. Kapatid kung madaming bahay ang pinapagalitan niya. Tsk! Paanu ko nasabing madaming bahay, mag cchat sakin na iba- ibang location ang sinasabi kung saan siya matutulog. Pero di ko alam kung bat pa to pinagalitan. Hindi na nasanay ang nanay.

"Ano?! Sumagot ka!" Sigaw na naman ni mama. "Ma! Hindi po kasi ako kasali dun . nadamay lang ako sa away ni Faiz" ani naman ng kapatid kung napakagaling.

"Yan nga ba sinasabi ko eh, ng dahil sa pagsamasama mo jan sa pinsan mo nakikipagaway kana."

Tsk!

Ito kasing magaling kung kapatid ay Hindi na umuwi ng dalawang araw. Tapos dadating lang na may pasa sa mukha. Sakit ata iyan eh may block eye kasi yung mukha. Talo talaga napaka weak. Peto kaming magkakapatid si kuya Bejan Roi ang panganay. May asawa't Anak na siya. Pero wala sila bahay. So Bali anim lang kami dito pero ang ingay. Ako yung second sa kanya pangatlo samin yang pinapagalitan ni mama. Tsk! Diko alam kailan pa yan titino eh masyadong spoil sa Lola ko. At may dalawa pang babae at dalawang lalaki.

Habang pinapakinggan ko mga sermon Ni mama sa kapatid ko. Bumangon na ako its already 8:am to be exact. Kailangan ko din bumangon may pasok pa ako but I want to sleep again. Get up na self kailangan tayo bumangon Hindi tayo mayaman. Bulong ko sa sarili ko.

Nakabangon na ako pero Hindi pa matapos tapos ang pasermon sermon ng mama ko. Bumabana na ako nakita kung yung tatlo Kong kapatid na nanood lang ng TV.

"Wala kayong pasok?" Aniya ko sa kanila. "Wala ate, Sunday kaya ngayun". Oonga pala ako lang pala ang may pasok, weird kasi yung school namin may pasok pag Sunday.

Tsk!

"Nak, gising kana pala, nagising ka ba sa bunganga ko?" Haha si mama talaga parang Hindi alam. Tuwing umagang gigising ako palagi niya yan tinatanong. Diko alam pero ako yung Anak nila narerespeto nila. Weird lang!

"Hindi po masyado. pinapagalitan nenyo na naman po si Shen, Hindi na po kayo nasanay jan." Sagot sa kanya. My brother close to me. Lahat naman sila pero magkakaiba pag close namin sa isa't is a.

"Buti pa sa ate" bulong ni Shen pero dinig padin. Masamang tingin lang ang natanggap niya ki mama. Nakangisi lang ako sa kanila. Mahal ko ang pamilya kahit ganito kami. Hindi kami mayaman at Hindi rin kami mahirap. Minsan lang kaming magkakasamang kompleto. Nakasanay ko kasi sa bahay ng tita ko na kapatid ng aking ama.

Hmf!

Speaking of my father? Hindi ko nakita ang ngayong umga si papa. Matanong nga ki mama.

"Ma? Saan po si papa?" Namiss ko dn si papa, namimiss ko yung mga joke niya sa amin he he. Ang corny ng mga joke niya kaya minsan Hindi natatawa yung mga kapatid ko. Ako lang ang pinaka malakas tumawa at number one fun niya sa mga joke niya.

Haist! I Miss my father,

"Maaga siyang umalis para sa pag aaply niya doon sa company ng pinsan ko" aniya ni mama sa mahinang sagot. "Bakit ma, nalugi ba yung groceries niyo?" May groceries kami at saka yung kapatid kung bababe may Flower shop. Iwan ko anong tawag dun.

Haha