Oylamayı ve yorum atmayı unutmayın olur mu sizi seviyorum ❤️.
- 5 yıl önce -
(Jeongin)
Jeongin camdan dışarı bakarken terleyen avuçlarını yeni kumaş pantolonuna silmişti.
"Çok mu gerildin Jeong?" duyduğu soruyla bakışlarını ağabeyine çevirmeden kafasını iki yana sallamıştı.
Hyunjin Jeongin'in yarım saattir dişleriyle eziyet ettiği dudaklarını göstermişti.
"Neden yalan söylüyorsun ki? Ayrıca şu dudaklarınıda rahat bırak kanatacaksın?"
Jeongin sonunda dudağını özgür bıraktığında Hyunjin onaylamayan bir kaç ses çıkarıp cebinde ki peçeteyi çıkarıp Jeongin'in dudaklarına bastırmıştı.
Anneleri ön koltukta pür dikkat onları izlerken kendi kendine gülümsemişti Hyunjin'in jeongin'e karşı olan ilgisi onu hep böyle gülümsetiyordu çocuklarının bu hali gözüne her zaman tatlı geliyordu.
"Jeongin tatlım endişelenme her şeyi iyi olacak tamam mı?"
Jeongin derin bir nefes aldı tam dönemin ortasında okul değiştirmek ne kadar mantıklıydı bilmiyordu ama diğer okuldan daha kötüsü olmazdı bunu biliyordu.
Hyunjin arabadan inip Jeongin'in kapısını açmıştı.
"Hadi gidelim." Jeongin arabadan inip etrafına bakındı. Hyunjin elini tutup sürükleyerek okul bahçesine götürmüştü. Bazı alt sınıflar Hyunjin'e selam verirken bazıları ona merakla bakıyordu.
Sonuçta kim hemen yan taraflarında ki lisede okuyan bu yakışıklı üst sınıfı her gün görüyordu ki?
"Bak sınıfının sırası burası eğer bir şey olursa beni arayabilirsin ya da mesaj atabilirsin ayrıca lütfen çıkışta beni beklemeyi unutma."
"...Hem bak şu elinde beyzbol eldiveni olan çocuğu görüyor musun? Adı Seungmin fazlaca tatlı biridir baksana arkadaşlarına karşı sevimli bir yavru köpek taklidi yapıyor. Onunla arkadaş olabilirsin."
Jeongin gösterilen çocuğa baktığı anda yüzünde gülümseme olmuştu gerçekten çok tatlıydı. Hatta öyle ki onunla konuşmak için hemen hyunjin'in yanından ayrılmıştı.
"Şey Merhaba?" Jeongin utangaç bir şekilde gülümseyerek bakıyordu Seungmin'e, işte böyle başlamıştı her şey.
***
- 3 yıl önce -
"Jeongin-ie sen şey yapsana ya şu Seungmin'i arayıp davet etsene." Jeongin telefondan kafasını kaldırıp gözlerini kısarak ağabeyine bakıyordu.
"Neden çağırayım ki hyung?" Hyunjin elini ensesine atmıştı.
"Şey yaparız ımmm... Film izleriz üçümüz."
Jeongin o gün Seungmin'i çağırmıştı ama Seungmin'den çok Hyunjin'in bakışlarına odaklanmıştı.
Niye parıldayan gözlerle ona bakıyordu ki? Aslında bir kaç tahmini vardı Hyunjin'in Seungmin'i bu kadar iyi tanıması sürekli onu görmek için saçma sebepler uydurması. Bas baya hoşlanıyordu Hyunjin Seungmin'den.
***
- 1 yıl önce -
"Onunla ne zaman görüşmeyi keseceksin?" Jeongin gözlerini devirmişti telefon ekranını kapatıp yerinde doğrulmuştu.
"Umm düşüneyim bir....Asla." Hyunjin aldığı cevapla odayı terk ederken.
Jeongin bu tavırlarına neden olacak bir şeyler düşünüyordu. Neydi onu bu kadar değiştiren tam Seungmin ile yakınlaşacak iken neden böyle davranıyordu?
Hyunjin için ise olay bambaşkaydı Seungmin'e olan hislerini kabul etmek istemiyordu ama o kardeşine bu kadar yakınkende uzak kalamıyordu.
Bu yüzden en kesin çözüm olarak gördüğü Jeongin'i Seungmin'den uzak tutma planını devreye sokmuştu.
Belki sizler ona neden direkt olarak açılmadığını ve her iki tarafa neden böyle acılar çektirdiğini sorabilirsiniz. Sizler de Hyunjin gibi homofobik bir anne-baba'ya sahip olsanız onun bu cesaret edemediği şeyi yapabilir miydiniz?
***
Lütfen sıkıcı olmamış olsun, lütfen sıkıcı olmamış olsun.
Umarım beğenmişsinizdir ve ben saçmalamamışımdır,Sizi seviyorum.
Ayrıca lütfen kendinize dikkat edin bir sorun ya da her hangi bir şey için her zaman mesaj kutuma gelebilirsiniz ve benimle dertleşebilirsiniz.
