Kto zna to anime? Ja uwielbiam♥ I piosenkę też uwielbiam♥
Od zawsze byłam tą gorszą szarą myszką niewychylającą się z tłumu. I szczerze? Nie przeszkadzało mi to, bo wiedziałam, że zawsze coś dzieje się nie bez przyczyny. Dlatego każdy nawet najmniejszy coś przyjmowałam z godnością i dumnie uniesioną głową. Choćby nie wiadomo jak bolało i nie wiadomo jak cierpiałam wiedziałam, że tak musi być toto po prostu do czegoś prowadzi. I tak było, ale zacznijmy od początku...
Marinette Dupain-Cheng mała drobna dziewczynka z ciemno granatowymi włosami i dużymi fiołkowymi oczami. Cicha pomocna nie wychylają ca się z tłumu. Nie zawsze przez wszystkich lubiana. To ja. Od zawsze byłam na drugim miejscu. Oczywiście jako jedyne dziecko swoich rodziców byłam oczkiem w głowie i bardzo mnie kochali, a ja ich. Miałam jedną prawdziwą przyjaciółkę od serca Alyę i przyjaciela Nino. Tak naprawdę znaliśmy się od podstawówki i zawsze się wspieraliśmy, no ale nie zawsze wiedzieli wszystko o mnie. Nino mulat o brązowych włosach i pięknych czekoladowych oczach miły sympatyczny i ogólnie odważny. Alya... Alya piękna dziewczyna o ciemnej skórze idealnej figurze długich pięknych brązowych włosach i to, że nosiła okulary jedynie dodawało jej wdzięku. Pewna siebie nie czego się nie boi walczy o swoje często nieokrzesana i dość często wybucha przez co musiałam z Nino często wyciągać ją z opałów. Ale mimo to zawsze była śmielsza i nie bała się niczego w przeciwieństwie do mnie wszyscy ją lubili, ale nigdy nie zapomniała o mnie. Zawsze byłam w jej cieniu, ale ona traktowała mnie jak młodszą siostrę i się o mnie troszczyła. W 2 klasie liceum nadszedł czas, że się zakochałam. Był to mój przyjaciel i, choć nigdy nie pokazałam, że jest dla mnie kimś więcej, bo on... on kochał moją przyjaciółkę. Nino zakochał się w Alyi i z wzajemnością i poprosił mnie o rade. Jako że byłam dla niego tylko przyjaciółką zgodziłam się. Pomogłam im stworzyć idealny związek, a ja sama osunęłam się w cień. Kiedy organizowali wyjście w trójkę jak kiedyś odmawiałam, bo kiedy patrzyłam na nich bolało mnie, że są razem alei cieszyłam się, że są razem szczęśliwi i chociaż oni mają szanse na miłość. Że im się udało i są razem gdy ja go kocham, ale dałam im się kochać, bo na to zasługiwali. Wychodzili na randki, a ja jako osoba nieciesząca się wielkim gronem znajomych zostawałam sama. Odsuwała się jeszcze bardziej od każdego. Po pewnym czasie bolało mniej, a Alya i Nino zauważyli moje wycofanie w znajomościach i znowu traktowali mnie jak młodszą siostrę. Już jako osoba w klasie maturalnej na nowo miałam nawiązane wspaniałe kontakty z moimi przyjaciółmi. Zrozumiałą, że to było zauroczenie, a to nie miałoby sensu, bo nie psujemy do siebie jako kochankowie, lecz jako brat i siostra. Z Alyą pasują do siebie idealnie i cieszę się, że zrozumiałą, że są dla mnie rodziną.
Tak więc klasa maturalna okazała się przynieść mi najwięcej szczęścia. Pewnego dnia umówiła się z Nino w galerii by wybrać dla Alyi prezent urodzinowy. Szczerze zaskoczyło mnie to, że był on w stanie wydać majątek, aby była ona szczęśliwa, ale wiemy, że Alya nie potrzebuje pieniędzy do szczęści, a jedynie bliskie kochające osoby. Nino z moją pomocą kupił piękny naszyjnik ze specjalnym wygrawerowaniem. Prezentował się znakomicie i wiadomo, że spodoba się Alyi. Ja dla niej na prezent załatwiła to o co marzyła od dawna, czyli wywiad z kilkoma celebrytami oraz możliwość poprowadzenia programu z prezenterką telewizyjną Nadja Chamack. To, że była przyjaciółką mamy nie było trudności z tym. Tak więc po męczących zakupach pożegnałam się z Nino i poszłam coś zjeść do Maca. Wchodząc zobaczyłam znajomą z klasy akurat wstawała do stolika i wychodziła. Pomachała jej, a ona mi odmachała i wyszła. Spojrzała na stolik, przy którym jeszcze chwilę temu siedziała i zobaczyłam niedojedzone jedzenie. No tak ona nigdy nie zjada do końca. Dosłownie po chwili na to miejsce usiadł bezdomny i zaczął jeść. Widzą to wiedziała, że tak nie może być i podeszłam do niego.
