Üniversite sonuçları açıklanıyordu, evde tatlı bir telaş havası vardı.Ne de olsa tek göz ağrıları Dünya ' nın meslegini belirleyen bir sonuc. Herkes kahvaltidan kalkmis yardimcimiz Hasret Hanim masayi topluyorken annem tabletten babam telefondan bende leptaptan heyecanla sayfayı acmaya calisiyoruz . Sonunda icimizden Biri acabilmisti . Babam ekranda elini gezdirdi ve bir sure duraksadı. Kosarak babamın oturdugu koltugun yanina gidip telefonu elinden aldim . Koskocaman kırmızı bir yaziyla "YERLEŞEMEDINIZ" yaziyordu.Bu tuyler urpertici ( kazik gibi ) soguk kelimeyi gorunce yanagimdan panduflarima bir yas dustu. Annem hemen oturdugu koltuktan hışımla kalkip elimde duran telefona baktı. Telefonu elimden alıp bağırmaya basladi.
_ O kadar calismayla bu durumami geldin Dünya ? Sana inanamiyorun ya !
Babam ordan ;
_ Ceylin lütfen !
Bu kadar hakaretten sonra odama çikip kapiyi kilitledim . Asagidan gelen sesleri hala duysamda ic sesimi dinledim .
Bir insanin bu kadar calisip yapamamasi can acıtıcı. Ama benim ne sucum vardi ki bunda . Annem hirsina yenilip oyle cikismisti yoksa beni kirmayi hic istemez . Çalisir seneye yaparim bende belki de cok guzel bir doktor olurum. Aman nerde dedim icimden gelen seslere aldiris etmeden .Oyle birsey olsa ilk sinavda yapmis olurdum zaten deyip yataga atladim . Kulakliklari takip mirildanmaya basladim . Aslinda icimde buyuk bir endise ve kararsizlik olsa da belli etmeden eglenmeye , moralimi duzeltmeye calisiyordum ...
Kapimi biri zorlamaya basladi sonra ben duymuyormus, farkinda degilmis gibi gozlerimi kapatip mirildanmaya devam ettim .
