Bazen yataga yatarsın. Muzik acarsın ve dalarsın..
Eskilere , gecmise.. yasadıgın iyi kotu anılara..
İlk ve unutamadıgın aşklara . kucuklugune dalarsın. Sanki o tavan o an senin hayatını gosteren bir sinema perdesi gibi olur.
Dalarsın ,dalarsın ve sadece dalarsın..
Eskiler ozlenir arada ya hep ozlenir aslında.
Peki okadar guzel seyler yasanmıssken uzulmek neden!? Diye dusunuruz ve akan goz yasımızı sileriz. Çünkü aglamamızın gercek nedeni anılar degil gercek nedeni Özledik, ozledik ama ozlesek bile asla hicbirinin veya o guzel anıların gelmiycegidir bizi bukadar uzen.. O mutlulugu , o anılar, o guzel gunler..
Bide bu yakar insanın canını.. Aslında tek bu..
Eskiler özleniyor arada işte
Geri gelmiyceğini bile bile...
