Yarım Kalmış Hayatlar (Düzenlenecek)

3. BÖLÜM

Ben bu kıza niye katlanıyorum ki.

Çok konuşuyor ama yine de onu seviyorum.  5 yıldır  tanışıyoruz ve hiç ayrılmadık. Italya'ya gitmek için önce uçakla istanbula indik. Yanıma bir kız oturdu. Sarışın kısa saçlı kehribar rengi gözleri vardı. Birkaç dakika sonra kaynastık. Aynı yere gittiğimizi öğrenince sevinmistim. Ilk defa yurtdışına çıkıyordum ve kimseyi tanımıyordum. Ucak inince ilk işim okula gitmekti. Türkiyeden eksik belgeleri getirmiştim. Onuda halledince sırada kalacak yer bulmaktı. Önce yemek yemek için bir yere girdim. Yanıma bir kız geldi. Kafamı kaldırdığımda Elifle göz göze geldik. Hemen yanıma oturdu. Ben durumu anlatınca izin aldı ve beni evine götürdü.  Iki odalı küçük balkonu olan sirin bir evdi. Gündüz pizzacıda çalışıyor gece ise bir grupta bateri çalıyordu.  O günden sonra hic ayrılmadık benim okulum bittikten sonra 1 yılda babamın işi için kaldım.  Türkiyeye dönünce peşime takıldı.  1 hafta sonra alışverişe çıktık. Şuan kabinde ben herzamanki gibi onu bekliyorum.  2 saatte 23 elbise denedi. Bu da bişey mi rekor 48 elbise. En sonunda sadece 2sini alarak bi yerde oturduk. Sıcak havada buz gibi kola içerek dinlendik. Babam arayınca kalktık. Yolda motordan sesler geliyordu. Eminiyet şeridinde çekip Gökhan'ı aradım. 

- Alo gökhan yolda kaldık. Yardım edermisin ?

- Nerdesin Ezra?

- Yeşil tepenin ordayız.

- Tamam yarım saate birini gönderirim.  Dikkat edin.

- Tamam ablacım.

Telefonu kapattıkdan sonra bir araba önümüzde durdu. Bu kadar kısa sürede gelemezlerdi. Arabadan bir adam indin. Geçen gece beni eve bırakan adamdı.  Beni görünce yine güldü.

- Selam kızlar.

- Senin ne işin var burada?

- Yardıma ihtiyacınız var gibi görünüyor.

Elif hemen atladı.

- Evet yolda kaldık yardım edermisiniz?

- Tabi ama bir şartım var. Arkadaşınız adını söylerse

- Adımı ne yapacaksın ki sen yardım etmek için hep karşılıkmı istersin.

- Evet

Yine gülüyor.  Boğmak istiyorum su an.

- Adım Ezra oldumu yap artık sunu.

- Bende Mert tanıştığıma memnun oldum deyip elini uzattı. Bense ona karşılık vermedim. Elif kolumu sıktı.

- Ben hiç memnun olmadım.

Ukala küstah saygısız ne söylersem az kalır.

- Şuna bir el atayım.

Sadece birkaç saniyede halletti.

- Tamamdır bayanlar.

-Teşekkürler deyip arabaya bindim. Elifle birseyler konuşup güldürler. Dur bir dakika kıskanıyordum. Çok saçma iki defa görmüştüm.  Noluyor sana ezra kendine gel. Elife seslendim. Arabaya bindi. Mert yine gülüyordu. 

- Kızım sen salakmısın ne diye konuşuyorsun tanımadığın adamla.

- Tanıştık ya ezra adı Mert.

- Komiksin elif

- Numarasını verdi. Istermisin?

- Sana inanamıyorum birde numarasını almışşın hiç akıllanmıcaksın.

- Bence senden hoşlanıyor.

Bir bu eksikti

- Saçmalama be yok artık.