hoofdstuk 4

490 32 4
                                    

pov harry

'draco, we lopen nu al uren te lopen. je wist toch zo goed waar het was?' zeg ik zeurend

'jaja wacht nou is, het is heel ver weg.'

'draco, draco wacht! hier ligt iets... omg nee! het is haar tijdverdrijver!'

draco komt snel terug naar de plek waar ik haar ketting heb gevonden.

'weet je het zeker? dat die van haar is?'vraagt hij ongerust.

'ja heel zeker!' ik weet het namelijk ook gewoon heel zeker.

'dan laat voldemort dus sporen achter! maar harry, wat nou als het een val is?'

'dan is dat maar zo! maar hermelien betekent meer voor mij dan mezelf! ze moet veilig zijn.' zeg ik ongerust.

niemand weet dat ik haar leuk vind. en dat hou ik graag zo. ze moet gelukkig worden en ik kan haar niet gelukkig maken. en waarom is draco zo ongelofelijk onuitstaanbaar!

'harry, wat is er?'

'um niks laat maar'

'zeg het!'

'ik snap niet waarom je opeens zo beschermend doet over hermelien. ik bedoel je mocht haar nooit.'

'dingen veranderen harry, net zoals ik. ik wil niet de jongen zijn die iederen haat. en eerlijk gezegd vind ik hermelien leuk. en we hebben gezoend. we hebben zelfs een relatie..'

ik voel de tranen opkomen. dit kan niet! waarom hij! wat ziet hermelien in hem. hij heeft haar altijd uitgescholden.

ik ren snel weg, achter me hoor ik draco nog roepen maar het maakt me niks meer uit!

ik kom aan bij een meer, maar niet zomaar een meer, een zwart meer met aan de andere kant allemaal monsters....

**********************************************************

pov hermelien

'W waar ben ik?' zeg ik bang. opeens herinner ik me wat. VOLDEMORT!

'je bent opgesloten dat zie je zelf toch ook wel? zegt voldemort

'waar is harry? en draco!?'

'opzoek naar jou natuurlijk. van Harry had ik dit wel verwacht maar van Draco niet. die is daar veel te slim voor. maar ja als je eenmaal verliefd word kun je aan niks anders meer denken. '

'jij weet niet eens hoe dat voelt! jij zal nooit liefde kennen!'

'o dacht je dat? dom modderbloedje!'

hij slaat me in mijn gezicht. ik kan het niet meer. ik breng draco en harry in gevaar.. en waar is ron?

voldemort loopt de kamer uit.

misschien kan ik deze rotkamer wel openen zodat ik vrij ben.

ik pak mijn toverstok

'alohomora' maar het helpt niet.

opeens komt voldemort de kamer binnen.

hij richt zijn toverstok op mij en hij spreekt een vloek uit.

ik val neer op de grond met mijn gedachten weg.

ik voel niks meer.

wrong love ~ dutch fanfictionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu