Media'dakiler Elisa ve Bora . Okuma sayısı ve voteler arttığı zaman diğer bölüm daha uzun olacak. :))
"Elisa!! Uyan hayatım!!" Diye babam seslendi.
Gözlerimi açtığımda saat öğlen 12 buçuk felandı. Sağ tarafıma döndüğümde suratına bakmaktan hiç sıkılmayacağım şapşal suratlı kardeşimi gördüm. Koyu yeşil gözlerini dikmiş bana bakıyordu. Eğer birinin size bu şekilde baktığını farketseydiniz muhtemelen içiniz erir giderdi ama o benim başımın belası küçük kardeşim.
Yataktan onu itekleyerek kendime yer açtım. Aslında birlikte uyumayız kendi odası koridorun sonunda ama bazen kendini boşlukta gibi hissettiği oluyormuş, ozamanlar yanıma gelir ve ben hiçbir şey sormadan ona yer açarım.. nedenini merakta etmiyor degilim..
Ben bunları aklımdan geçirirken;
"ELISA!! yumurtalar soğudu be kızım!!" Diye babam feryat ediyordu..
Tekrar ciyaklamadan aşağıya inip kahvaltı masasına oturdum.
Kahvaltıda sadece tavaya kırılmış 2 yumurta gördüm. Tabii ki bir de yarısı içilmiş sigara paketi..
Bu adam hiç ıslah olmuyor. Böyle giderse hastaneye yatacak çünkü ciğerleri iflas olmuş durumda. O'na acıyorum aslında, kendince sebepleri var. Koca evi tek başına geçindirmek pekte kolay olmasa gerek. Kendisine ait bir dükkanı var ve evlerin bozuk musluklarını tamir ediyor. Çok kazanmasada halinden memnun sayılır. Küçük erkek kardeşim Bora ise daha lise 3 yani küçük
dediğime bakmayın. Bense halen lise 4'e gidiyorum çünkü sınıf tekrarı cezası aldığım için üniversite sınavına giremedim. Pişman değilim. O sıralarda bazı sıkıntılarım vardı. Hatırlamak istemeyeceğim türden şeyler. Şuan 19 yaşımdayım. Yarın ben ve Bora yeni okulumuza başlayacağımızdan alışverişe çıkmamız gerekiyordu.
"Paraya ihtiyacımız var. Ne kadar verebilirsin?" Dedim.
"Ne kadar miktar paraya ihtiyacın var?" Dedi.
"200 kağıt işimi görür herhalde." Dedim
Bora dikkatlice beni süzüyordu. Ne halt ediyorsun tarzında. Hiçbir zaman babamdan para istemezdi ya çalardı ya da bir yerlerde saatliğine çalışır ve kendi parasını alırdı. Ben pekte öyle değildim. Bu gidişle geleceğim Bora'nın ki gibi olacak gibi gözüküyor.
"En fazla 120 kağıt verebilirim. Bu ay oldukça sıkışığım. Bu bile fazla ya neyse." Dedi.
Duymamazlıktan gelmeyeci tercih ettim. Yüzüne baktığımda gördüğüm çaresizliği içimi burkuyordu.
Evden çıktıktan sonra masanın üstünde 150 kağıt bırakmıştı. Yüzümde ki gülümsemeyi gören Bora "Çıkalım hadi." Dedi.
Eşhofmanları üzerime geçirdim ve saçımı at kuyruğu yaparak dışarıda beni bekleyen Bora'ya döndüm. Üzerinde dar asklılı bir tişört altında da dar kot pantolunu vardı. Kafasından çıkmayan acayip keplerinden birini takmıştı.
Benim elimdeki poşetlerin 2 katı poşetle eve geri dönmüştük. Bu kadar parayı nerden bulduğu hakkında endise etmelimiyim bilmiyorum.
Yarın okul vardı ve büyük gündü. Bir an önce yarın olması için erkenden yatağa girdim. (Erken dediğimde gece 11 oluyor :) ).
Huzurla derin bir uykuya dalacakken alt kattan gelen bağırışma sesleriyle yatağımdan fırladım. Alt kata indiğimde gördüklerimin bir kabustan başka bir şey olmamasını diledim...
.......... yeni bolum icin 10 vote gerekmektedir genjler :)..........
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mavi Ruh
ChickLit*** Hayat her zaman adil davranmaz.. Çok özlediklerin, kaybetmekten korktukların, onları bir daha göremeyeceğini bilmek ve sonunda tekrar yalnız kalacagını anlamak... Her zaman yanında olanlara vermen gereken değeri veriyor musun? Sende özlüyor ve a...
