" အလုပ္ " ဟူ၍သာေခါင္းစဥ္တပ္ရပါသည္ ။
အဝတ္စားေလးထုတ္ေပးလိုက္ ဟင္းပြဲေလး ျပင္ေပးလိုက္ႏွင့္သာ ။ အခုလည္းညေနစာ အတြက္ျပင္ဆင္ေနရျပန္ ။ င႐ုတ္သီးေထာင္းကို စားခ်င္ပါသည္ဟုဆိုလာသူ သူ႔အတြက္
ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္က င႐ုတ္သီးေထာင္းရာ ေနရာတြင္ ။
" ဘႀကီးေရ ငါးေၾကာ္ေတြကပ္ၿပီး ေၾကကုန္မယ္ေနာ္ "
ေဘးကပ္ရပ္ကငါးေၾကာ္ေနသည့္ ဘႀကီးဆီသတ္ိေပးစကားဆိုရင္း ဘႀကီးတစ္ေယာက္ျခားက ႀကီးႀကီးတင္ကိုလည္း
ေမးပါဦးမည္ ။
" ႀကီးႀကီးတင္ေရ ခ်ဥ္ရည္ဟင္းေလးေရာ
ရေတာ့မယ္လားဗ်ာ "
" ရေတာ့မွာပါ႐ွင္ "
" ၅ နာရီထိုးေတာ့မယ္ထင္တယ္ေနာ့ ဘႀကီးရာ "
" နာရီဝက္ေလာက္လိုေသးတယ္
ကဲကဲ ေျမးေလးကေရာၿပီးၿပီလား "
" ၿပီးၿပီ ဒီမွာစားပြဲေပၚမွာေတာင္အဆင္သင့္ "
ထိုက်န္႐ွ္ိေနတဲ့အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ
ကြၽန္ေတာ္စဥ္းစားအျကံေပးေသာ ဟင္းအမယ္ေလးေတြနဲ႔ညေနစာေလးသည္
ညေန ၅ နာရီအခ်ိန္တြင္ေတာ့ စားပြဲေပၚတြင္
စားခ်င္စဖြယ္ ။ ျပင္ဆင္ၿပီးသည္ႏွင့္မၾကာပါဘူး
ေအးေအးလူလူနဲ႔သူဆင္းလို႔လာၿပီး ထမင္းစားဝိုင္းတြင္ဝင္ထိုင္ကာ အဆင္သင့္ ျပင္ထားေသာထမင္းကိုစားသည္ ။ သူလည္း တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ေဘးနားက ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္းတိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ။
" ႐ိႈး သား င႐ုတ္သီးေထာင္းေလးေကာင္းရဲ႕လား "
" အင္း "
ေစတနာပါပါအားတက္သေရာ လက္အပူခံၿပီး ေထာင္းထုေပးရသည့္င႐ုတ္သီးေထာင္းကို
အားရစြာေျဖလိုက္ပံုက * အင္း * တစ္လံုးတည္း။
စကားေလးသံုးလံုးေလာက္ပိုေျပာလိုက္ရင္
ဘယ္သူကသူ႔ကိုတရားစြဲမွာက်လို႔ပင္ ။ သို႔ေပမယ့္လည္း ထမင္းအပိုထပ္ထည့္ကာ
အားရစြာစားသည္ေၾကာင့္ ေက်နပ္ရပါသည္ ။
ဒီလိုႏွင့္ပင္ ပ်င္းရိဖြယ္ညေနခင္းစာေလး
အဆံုးသတ္သြားျပန္ပါသည္ ။
❤
အခ်ိန္ကားညေန ၆ နာရီတြင္သာ႐ွိေပမယ့္
ေဆာင္းဦးအေမွာင္ထုကတဟုန္ထိုးပင္ ။
ျခံဝန္းႀကီးထဲလမ္းထြက္ေလွ်ာက္ရင္း
အလြမ္းေျပအေမ့ဆီဖုန္းဆက္ရင္း ။
