6.Bölüm 🌠

1.1K 83 41
                                    

Umarım beğenirsiniz 🙏🏻

İyi okumalar 🌠

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Kerim
Gözlerimi açtığımda sabah olduğunu farkettim. Birkaç dakika kendime gelebilmek için kalkmadım yerimden. Sol tarafıma baktığımda Tarık hâlâ uyuyordu. Ona doğru döndüm. Uyuyan yüzünü seyrediyordum. Meğer Tarık'ın ne kadar güzel bir yüzü varmış. Birden ne olmuştu da Tarık'a karşı böyle hissetmeye başlamıştım bilmiyorum. Itiraf etmeliyim ki Gamze'ye karşı bile böyle şeyler hissetmemiştim. O kadar garipti ki bu duygu, durup dururken ağlama isteği uyandırıyordu.

Tarık'ın yüzünü izlerken düşüncelere dalmıştım. Sağ elim benden bağımsız bir şekilde yüzüne doğru uzandı. Alnına dökülen siyah saç tutamlarını geriye doğru attım ama yine düştü alnına. Sonra akşam bana dediği şey geldi aklıma.

"Gerçekten o kadar önemsiz, değersiz miyim senin için? Cidden başkasına aşkım, sevgilim demem umurunda olmayacak yani, öyle mi?" demişti ve ben ilk kez o zaman farkında varmıştım Tarık'ın aslında benim için ne denli önemli olduğunu. Gruptaki herkesten yakındık birbirimize. Benim en samimi arkadaşım Tarık'tı mesela. Ceyhun'da Kağanla samimiydi. Ama hepimiz birbirimize değer verirdik. Yalnız ben bir şeyi daha farketmiştim ki, Tarık benim için sadece bir arkadaş değildi artık. Ona arkadaş gözüyle bakamıyordum şu günlerde. Belki yanlıştı ama olmuyordu işte...

Tarık'ın göz kapakları titreşince uyanacağını anladım ve hemen gözlerimi kapattım. Uyuduğumu sanmasını istiyordum. Önce birkaç dakika sessizlik oldu. Daha sonra yatakta bir hareketlilik oldu. Tam yataktan kalktığını düşünmüş, gözlerimi açacaktım ki Tarık'ın elini yanağımda hissettim. Çok hafif, tüy gibi okşuyordu yanağımı. Hiç birşey demiyordu. Bir süre yanağımı okşadı. Daha sonra elini çekti yanağımdan. Sonra yanağıma yine tüy gibi hafif bir öpücük bıraktı ve kalktı yataktan. Odadaki banyonun kapısının açılıp kapandığını duyunca gözlerimi araladım. Az önceki olanlar yüzünden  ruhumu teslim edecektim neredeyse. Neden bu kadar heyecanlanmıştım ki? Tarık hep yakın davranırdı bana. Bende hep dalgasına yaptığını düşünürdüm. O an yaşadığım farkındalıkla kendime geldim sanki. Tokat yemiş gibi oldum. Kalbim mümkünmüş gibi daha hızlı atmaya başladı. Benim dalgasına yaptığını düşündüğüm şeyler ya dalgasına yapılmıyorsa? Ya Tarık, cidden içinden geldiği için öyle davranıyorsa? Sonuçta Tarık hep içinden geldiği gibi davranırdı. Düşüncelerim daha açık seçik hale geldiğinde gözlerim şaşkınlıkla daha da açıldı.

Yoksa...Yoksa Tarık... Benden hoşlanıyor muydu?

Kerim anladı bir şeyler sanki he?

Tarık çok tatlısın, seni yerim annem. Üzümlü kekim.

Bölüm nasıldı aşkolar?

Yorumlarınızı bekliyorum 🙏🏻

Sizleri çok seviyorum ve kocamaaan 😘

İLK HEYECAN (BxB) MUCİZEM SERİSİ 3. KİTAPHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin