𝕹𝖞𝖈𝖙𝖔𝖕𝖍𝖎𝖑𝖎𝖆ঔৣ

prt.1

"درسته. "

سری از روی تایید تکون داد و سعی کرد خودشو کنترل کنه تا خوابش نبره و کل شرکت و به باد نده.

" ما میتونیم بیست درصد سودی که از فروش دارو بدست میاد رو بهتون بدیم. "

اخم محوی کرد. بیست درصد؟ اینکه خیلی کم بود.
روی صندلیش خودشو جابه‌جا کرد و صاف تر نشست.

"ببیند آقای ریچارد؛ این چیزی که میگین درصد خیلی کمیه و خودتونم میدونین که رئیس ما با این راضی نمیشه. اون حداقل پنجاه درصد سودو میخواد. حالا خودتون میدونین. میتونین پنجاه درصدشو به ما بدین و بقیه رو برای خودتون نگه دارین یا اینکه بیست درصدو به ما بدین و اونوقت میتونیم تلاش هاتون برای نگه داشتن کارخونه هاتون رو ببینم که حتی با داشتن اون هشتاد درصد نمیتونین یکیشونو نگه دارین. "

نفس عمیقی کشید. حالا باید اثر سخنرانی شو میدید. به ریچارد زل زد که توی کت شلوار رسمی ذغالیش زشت به نظر می اومد. این رنگ به اون نمی اومد. آبی شاید انتخاب بهتری بود.

" قبول میکنم. چهل، شصت. "

لهجه غلیظ انگلیسیش اونو به خودش آورد و باعث شد دوباره تمرکزشو علی رغم خستگی بیش از حدش، روی مرد و گرفتن پنجاه درصد سود بزاره‌.

" پنجاه درصد. "

روی کلماتش تاکید و به بررسی حرکات مرد رو‌به‌روش پرداخت. نگرانی، تشویش، سردرگمی. چیزایی که میتونست به راحتی از روی حرکاتش بخونه و همه‌ی اینا باعث میشد نسبت به کار خودش مطمئن تر باشه.

سکوت اتاق که طولانی تر شد تصمیم گرفت حرکت آخرشو بزنه.

"خب.. فکر کنم به نتیجه ای نمی رسیم. خوشحال شدم از آشناییتون. "

مدارک و کاغذ های جلوی دستش رو چندبار روی میز کوبید تا مرتب بشن و از روی صندلیش بلند شد.

"خداحافظ."

دستش رو که به سمت دستگیره برد، صدای مرد باعث شد بایسته و دوباره به سمتش برگرده.

" باشه. پنجاه پنجاه. "

نیشخندی زد. قدرت داشتن حس خوبی داشت‌. البته که این قدرت و این همه دم و دستگاه و پول برای اون نبود و فقط داشت به عنوان یه کارمند کارشو انجام میداد ولی مهم بود که طرف مقابلش هم بدونه؟

"از آشنایی باهاتون خوشحال شدم. امیدوارم باز هم باهم همکاری کنیم. "

دستشو به آرومی فشرد و گذاشت لبخندش تاثیر مثبت شو روی مرد بزاره.

همونطور که برگه قرارداد و توی دستاش تکون میداد، هیجان زده به سمت اتاق کار تهیونگ رفت. با یادآوری اینکه الان دم در اتاق معاون شرکته، سعی کرد خودشو کنترل کنه و رسمی تر جلوه بده.