Her Şeye Rağmen

#9-O Hep Seninle Olacak

Herkese Merhaba.

Yeni bölümle karşınızdayım.Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olur.

Hikayenin gidişatı,eksikler veya keşke dediğiniz her şey için sizleri yorumlara bekliyorum.Yorumlarınız,düşünceleriniz,benim için çok kıymetli.Her geçen bölüm kendimi geliştirmeye ve üzerine eklemeye çalışıyorum.

Şimdi sizi bölümle baş başa bırakıyorum.

Multimedyaya koyduğum parçayı açarak okursanız çok sevinirim.

Keyifli okumalar dilerim.

Oy ve yorumları unutmayın.
* * * * * * *

Levent bey gittikten sonra Emir içeri girdi ve kapıyı kapattı.Şaşkınlığı hala devam ediyordu.''Hoş geldin,'' dedim.''Kaptanın burada ne işi vardı?''dedi sakin olmaya çalışarak.Sesinin tonuna dikkat etmeye çalışmıştı.

''Hiç,ziyarete gelmiş.Geçmiş olsuna,''dedim.

''Geçmiş olsuna,''dedi tekrarlayarak.

''Evet,öyle çok durmadı zaten.''

''Anladım.Oturdunuz yani,''dedi.Bu defa sesi biraz daha yükselmişti.Bu tepkisine anlam veremiyordum.''Evet,oturduk biraz.''

''Oturdunuz.Konuşmuşsusunuzdur da,''dedi.

''Emir ne demek istiyorsun açık açık söylesene?''dedim.Benimde sesim biraz yükselmişti.

''Ne demek mi istiyorum? Sen beni görmüyor musun kaç gündür seninle iki kelime daha fazla konuşabilmek için nasıl çabalıyorum?Zorunda kalmadan benimle konuşmuyorsun bile.Ama gidiyprsun o adamla,kaptanla,oturup konuşabiliyorsun.Bunu demek istiyorum.''dedi oldukça yüksek bir şekilde.

''Emir saçmalıyorsun.Boşuna kıskançlık yapıyorsun.Bence sakinleş öyle konuşalım,''dedim yatak odasına doğru yönelerek ama Emir beni kolumdan tuttu ve yürümemi engelledi.

''Al işte şu an bile bunu yapıyorsun.Neden senle konuşamıyorum?Neden sadece zorunda olduğumuz şeyler dışında günlerdir konuşamıyoruz.Seni anlıyorum.Sana ulaşamıyorum.Beni kendinden ittikçe itiyorsun.Bi acı yaşıyorsun,bende yaşıyorum ama bunu birbirimizle paylaşamıyoruz.''dedi yine bağırarak.

''Bağırma bana,''dedim.Sesim titriyordu.Çünkü haklıydı!Evet haklıydı.Ama ona verecek cevabım yoktu.

''Bir şey söylesene.Neden bir şey söylemiyorsun?''dedi.

''Emir ne söylememi bekliyorsun?Senle nasıl konuşabilirim?Neden bunu anlamıyorsun ya?''

''Neyi anlayacakmışım?Kimim ben Feriha?O adamla oturup konuşabiliyorsun.Peki ya ben?''

''Emir bencillik ediyorsun.Boşu boşuna kıskançlık yapıyorsun,''dedim sabırla.

''Ya ne kıskançlığı Feriha.Benim derdim kıskanma falan değil.Benim derdim o adamla konuşabilmen ama benimle konuşmak bile istememen!''

''Anlıyorum,''dedim.Ağlamamak için kendimi sıkıyordum.Çünkü ona haksızlık ediyordum.Ne diyebilirdim ki?''Ama sen beni anlamıyorsun.Sonra konuşalım.Lütfen,''dedim.

''Tamam Feriha.Senin istediğin gibi olsun.Sonra konuşalım,''dedi ve banyoya girdi.Bende peşinden yatak odasına girdim.Kendimi yatağa attım ve pikeyi başıma kadar çektim.

O halde ne kadar kaldığımı bilmiyorum ama uyumuşum.Kalktığımda odanın içerisi karanlıktı.Akşam olmuştu.Hatta gece olmuştu.Komidinin üzerinden duran telefonumdan saate baktım.Saat 11'e geliyordu.Deli gibi susamıştım.Baş ucumda duran sudan içtim.