Kεφάλαιο 5

117 10 6
                                    

Η Γιόλα δεν είχε προλάβει καν να δρασκελίσει το κατώφλι του σπιτιού τους, όταν ο άντρας της την υποδέχτηκε με την γνωστή κυριακάτικη ατάκα:

« Βάλε τα τάπερ της μάνας μου σε μία σακούλα και φεύγουμε!» είπε με ένα τρομερό άγχος στη φωνή. « Περιμένει την μικρή για φαγητό»

« Καλά, ντε, κάτσε να πάρω μία ανάσα» είπε εκείνη και έπεσε βαριά στον καναπέ.

« Μας περιμένει!» ξαναείπε αυτός.

« Έχεις χέρια, απ' ότι βλέπω. Βάλε τα τάπερ μόνος σου στη σακούλα»

« Κοίτα, είναι μεγάλη γυναίκα και περιμένει την εγγονή της, ζεσταίνοντας ξανά και ξανά το φαγητό. Βρες τα γαμημένα τα τάπερ, να φύγουμε. Δεν φτάνει που σου κάνει οικειοθελώς την νταντά όλες τις Κυριακές ενώ η δική σου μητέρα δεν...»

Άρχιζε το γνωστό ντόμινο. Τα τάπερ, η αγωνία του άντρα της να φτάσει εγκαίρως στη μανούλα του ώστε να μην δυσαρεστηθεί εκείνη με πιθανή αργοπορία, η προκλητική αντίσταση της Γιόλας – που κωλυσιεργούσε επίτηδες λες και αυτό ήταν μία μορφή επανάστασης στη βούληση του άντρα της και της πεθεράς της, η αναφορά στην δική της μητέρα που δεν κρατούσε ποτέ την Αριέτα ( πώς θα μπορούσε;;; ζούσε 400 χιλιόμετρα μακριά!) και τελικά ο καυγάς τους. To θέμα του καυγά ήταν αστείο, αν το σκεφτόσουν σαν αντικειμενικός παρατηρητής. Η πεθερά της έτσι κι αλλιώς δεν μαγείρευε. Έκανε πως μαγειρεύει τοποθετώντας τα υλικά που της είχε ετοιμάσει η μαγείρισσα στην κατσαρόλα ώστε να νιώσει πως προσφέρει κάτι φτιαγμένο από τα χεράκια της στα δύο πιο αγαπημένα της πρόσωπα: τον γιο και την εγγονή της. Ήταν συμβολικό το όλο ζήτημα. Ήταν μία επίφαση προσφοράς όπως και όλη αυτή η γελοία φασαρία για τα τάπερ. Η μητέρα του Γιάννη παρίστανε τη συνηθισμένη Ελληνίδα γιαγιά, με μία μαγείρισσα, μία καμαριέρα, έναν κηπουρό και μία μαντεμουαζέλ ντε κομπανί στο σπίτι της! Ποιο σπίτι δηλαδή; Το παλάτι των 500 τετραγωνικών. Όπως οι μικροαστοί αρέσκονται στο να παριστάνουν τους μεγαλοαστούς, οι μεγαλοαστοί αρέσκονται να παριστάνουν πως ανήκουν στην λαική τάξη. Πως είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι, που μαγειρεύουν και που χρησιμοποιούν τάπερ.  Και όλη αυτή η ιεροτελεστία της Κυριακάτικης επίσκεψης στο πατρικό του σπίτι, το μαγειρεμένο από τη μητέρα του φαγητό που έδινε στην αγάπη της πεθεράς της μία απτή απόδειξη...αυτοθυσίας, και  ο κυριακάτικος καυγάς τους που προπορευόταν του απογευματινού τσαγιού στο παβίλιον του κήπου της μητέρας του- με σαντουιτσάκια αγγλικού τύπου και τσάι από την Κευλάνη-   είχε αποκτήσει πλέον μία σταθερή περιοδικότητα' η Γιόλα τον περίμενε όπως άλλοι περιμένουν τις Κυριακάτικες εφημερίδες.

Φτηνές αγκαλιές σε χρυσά κρεβάτιαWhere stories live. Discover now