Mr.Park

36

Nefes...

Güneş ışınlarının sağ yüzünü ısıtıp kavurduğu simasını göğe doğru çevirdi ve derin bir nefes aldı küçük beden.

Buna oldukça ihtiyacı vardı.

Etrafına göz gezdirdi. Annesinin elini tutmayı reddeden bir oraya bir buraya koşuşan o simsiyah saçlı çocuğun neşesi, hızlı adımlarıyla acil bir işi olduğu belli olan takım elbiseli adamın ifadesi, orta yaş grubu kızların sevgilileri hakkında konuşmaları...

Doğduğu ve büyüdüğü bu lanet şehri kısa bir zaman da olsa yine de çok özlemişti. Bunu gözlerinden akan küçük bir yaşla anca farkedebilmişti.

"Bu kadar duygu numarası yeter mi acaba?"

Düşüncelerinin ve bedeninin ödünün kopmasına yardımcı olan kalın ses istemsizce tüm vücudunu korku bir o kadar da endişeyle kaplamıştı.

Chanyeol'un kendisinin peşini bırakır sanıyordu ama tahliye gününde kapısına kadar gelmiş olması pek de böyle gözükmüyordu.

"Ne işin var burada?"

Alaylı şekilde gülümsedi büyük olan. Baekhyun onun o eskiden çok aşık olduğu fakat hâlâ daha etkisi altına kaldığı simasına bakmamak adına yemin etti.

"Sevgili eski eşimin hapisten çıkışını izlemek istedim. Olamaz mı?"

İmalı konuşuyordu ve bu oldukça sinir bozucuydu.

"Defol git."

Adımlarını onun olduğu bölgenin tersine çevirip gidecekken çok iyi bildiği kaslı kollar yüzünden bu hamleyi maalesef ki yapamamıştı.

Gözlerini devirdi.

"Bana bak Baekhyun eğer rahat olacağım falan sanıyorsan yanılıyorsun. Seni mahvedeceğim."

Güldü gülebildiği kadar küçük beden. Artık sabrı taşıyordu.

"Etsene."

Chanyeol ellerini hızlıca çekip geri çekildi. Baekhyun'un boş cesaretini beynine doğal bir hava girmiş olmasına veriyordu. Neredeyse kucağında ağlayacak birinin bu sözü söylemesine şaşmamalıydı.

Alışıktı.

"Edeceğim güzelim. Edeceğim."

Küçük olan ağladığının kanıtı olan yaşları burnunun kenarından elinin tersiyle hemen sildi.

Buradan gitmek için sabırsızlanıyordu.

"İzninle evime gideceğim ben de. Sana iyi işler eski kocacığım."

Sırtındaki çantaya güvenerek kolunu sımsıkı tutup hızlıca o bölgeden uzaklaştı Baekhyun.

Buradan, Seul'den, Kore'den defolup gitmek istiyordu. Hatta mümkün olabiliyorsa dünyadan da.

En kısa zaman da kendisine uygun bir iş bulacaktı ve bu hayatın tadını çıkaracaktı.

Yeni insanlarla...

Ama arkasında onun bariyer gibi engeli olan Chanyeol'u hiç düşünmemişti.

Kendisinin aksine düşüncelerinin tersini, çıkaracağı hayatın tadını tuzlayacaktı o.

"Eğer hâlâ bir evin varsa... Git Baekhyun... Git..."

***

Y/N: Fic buradan devam edecektir.