« Ποιο είναι το κατάλληλο ντύσιμο για μία πρόσκληση για κοκτέιλ;»
Η σύμβουλος μόδας προτείνει:
« Τα κοκτέιλ φορέματα είναι φυσικά ό,τι πιο κατάλληλο για ένα απογευματινό κάλεσμα! Μπορείτε να φορέσετε παραλλαγές του little black dress με απόλυτη ασφάλεια. Εκτός από μαύρο, ένα σμαραγδί, ένα μπλε ή ένα κόκκινο φόρεμα, μπορούν να σας αναδείξουν εξίσου καλά. Τα παπούτσια δεν πρέπει να έχουν παραπάνω από 7 πόντους τακούνι. Απαγορεύονται οι μπότες και τα αθλητικά. Τα κοσμήματα πρέπει να είναι το πολύ τρία κομμάτια Το μακιγιάζ μπορεί να είναι έντονο χωρίς να φωνάζει.. Εναλλακτικά, μπορείτε να φορέσετε ένα υφασμάτινο παντελόνι, με ένα πουκάμισο με κάποιο ιδιαίτερο δέσιμο. Επίσης καλή επιλογή είναι οι pencil φούστες με κάποια μπλούζα που πέφτει χαλαρά στην γραμμή των ώμων. Από μετάξι ή απαλό κρεπ. Μην συνοδεύσετε την pencil φούστα με πουκάμισο αν δεν θέλετε να μοιάζετε με γραμματέα. Μη φοράτε δαντέλα, είναι «βαριά» επιλογή για την ώρα του κοκτέιλ. Απαγορεύονται επίσης τα τζην»
Να είστε πάντα καλά και να μου προσέχετε τους εαυτούς σας.
Και, μην ξεχνάτε να λάμπετε!
............................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
H Τατιάνα χώθηκε κάτω από τους πίδακες νερού του υδρομασάζ με ευδαιμονία. Βγήκε βρεγμένη και άρχισε να απλώνει την κρέμα σώματος στα πόδια της με μία αφηρημένη επιμέλεια. Συνήθως της έπαιρνε μία ώρα να ετοιμαστεί, ειδικά αν η περίσταση απαιτούσε να είναι στις ομορφιές της. Σήμερα όμως τα πράγματα ήταν πιο απλά. Για τα 'κορίτσια' δε θα χρειαζόταν να καταβάλει ιδιαίτερο κόπο. Φόρεσε ένα φόρεμα στο χρώμα του καπουτσίνο, από μαλακό μάλλινο ύφασμα, παραλείποντας τα εσώρουχα, και στρωτές μπαλαρίνες. Άφησε τα μαλλιά της ελεύθερα, και στερέωσε μόνο την μπροστινή τούφα μακριά από το μέτωπο με ένα διαμαντένιο κοκαλάκι. Αναστέναξε...Είχε συνηθίσει σε όλες αυτές τις μικρές – και κυρίως στις μεγάλες- πολυτέλειες που της πρόσφερε ο γάμος της με τον Θάνο. Δε νοσταλγούσε καθόλου την παλιά της ζωή, ακόμη και τώρα που η συμβίωση με τον Θάνο είχε καταντήσει αφόρητη.
Ωστόσο, τίποτα δεν είναι ισάξια αφόρητο με τη φτώχεια. Η Τατιάνα θυμήθηκε το πατρικό της στην Αγία Πετρούπολη, με τις χάρτινες ξεφτισμένες ταπετσαρίες στους τοίχους. Στα μέρη που η υγρασία κατέστρεφε την ταπετσαρία, η μητέρα της κρεμούσε φτηνά χαλιά, για ζέστη και για να σουλουπώσει την ασχήμια. Οι δυο τους κοιμόντουσαν στο ίδιο κρεβάτι, ένα διπλό ράντζο στην κουζίνα γιατί ο πατέρας της δεν ανεχόταν κανέναν δίπλα του όταν είχε πιει. Η Τατιάνα κοιμόταν και ξυπνούσε με τη μυρωδιά του μπορς, που έβραζε σε ένα κατσαρόλι και τη μυρωδιά του σκόρδου και του κρασιού που έβγαινε από την κρεβατοκάμαρα, λες και ο πατέρας της ξερνούσε σε ατμούς όλο το αλκοόλ που κατανάλωνε. Η μάνα της την αγκάλιαζε κάτω από τις κουβέρτες τα βράδια, της χάιδευε τα μαλλιά και της έλεγε: « Γίνε χοντρόπετση. Μόνο έτσι θα ξεφύγεις...». Η ίδια ξυπνούσε αξημέρωτα για να δουλέψει επτά μέρες την εβδομάδα σε ένα πολυκατάστημα με ρούχα. Γυρνούσε εξουθενωμένη το απόγευμα, για να μαγειρέψει μπορς, να φάει μερικές φάπες από τον άντρα της και να κάνει το βασικό νοικοκυριό. Ως νοικοκυρά ήταν άθλια αλλά η Τατιάνα δεν την κάκιζε γι' αυτό. Όσο και να καθάριζες, τα σαπισμένα ξύλα στο πάτωμα παρέμεναν μαύρα, τα τζάμια παρέμεναν καπνισμένα από την υγρή βρωμιά της πόλης και τα κατσαρολικά καμένα από τις φλόγες του γκαζιού. Όταν χιόνιζε βαριά η κατάσταση γινόταν αφόρητη. Η συνηθισμένη εικοσάλεπτη διαδρομή της Τατιάνας ως το σχολείο της έφτανε να γίνει δίωρη, με τη μητέρα της να τη συνοδεύει αναγκαστικά πριν πάει στη δουλειά της. Πόσο δύσκολη ήταν εκείνη η διαδρομή... Και πόσο κρύωνε τότε...
YOU ARE READING
Φτηνές αγκαλιές σε χρυσά κρεβάτια
ChickLitΕκεί όπου τα σώματα πωλούνται ακριβά ενώ οι καρδιές ξεπουλιούνται στη φθήνια... Εκεί όπου η απώλεια μιας οικιακής βοηθού είναι μεγαλύτερο πρόβλημα από την απώλεια μιας αγάπης. Εκεί όπου η εικόνα λατρεύεται, ενώ η ουσία αγνοείται. Εκεί όπου τα παιδιά...