Hopes in the Darkness

BÖLÜM-1-

"Evet Joseph çevir bakalım sıra sende." dedi Isabel elindeki şişeyi Joseph'e uzatırken.Joseph ikiletmeden şişeyi eline aldı ve hepimizi tek tek süzdükten sonra şişeyi çevirdi.Şişenin ucu bana gelmişti.İşte bunu gerçekten istemiyordum  çünkü okul kantininde gerçek mi cesaret mi oynamak tehlikeliydi en azından  bana göre. Ben bunları düşünürken Joseph sormuştu bile "Gerçek mi cesaret mi ?".Hiç düşünmeden ağzımdan "Gerçek "diye bir cevap çıkmıştı.Aslında düşünmeme iyi de olmuştu bir bakıma.Joseph konuşmaya başladı "Bize aileni anlat.Daha önce hiç bahsetmedin.".Al işte.Korktuğum soru tam olarak buydu.Onlarla iki aydır tanışıyordum,sahip olduğum tek arkadaşlarımdı,onları kırmak istemiyordum ama bu soruya cevap veremezdim.Eğer cevap verirsem diğerleri gibi onlarda giderdi ve tekrar yanlız kalırdım.Şu an burada olmamayı dilerdim."Seni bekliyoruz Ales." dedi Andrea. "Bakın çocuklar bunu size söylemeyi çok isterdim ama üzgünüm bunu yapamam." dedim.Joseph başını tuttu ve gülmeye başladı. Ama bu gülme hayra alamet değildi,sinirinden gülüyor gibiydi.Birden ayağa fırladı ve bağırmaya başladı ."Nereye kadar ha?Daha ne kadar kaçacaksın Ales?Bize neden güvenmiyorsun?Lanet olsun neden güvenmiyorsun?Hepimiz herbirimiz hakkında herşeyi biliyoruz ama sen,senin hakkında hiçkimse hiçbirşey bilmiyor.Peki ya neden Alessia?Bize neden bunu yapıyorsun?"Koca bir lanet daha geçirdim içimden.Suratı kıpkırmızı olmuştu ve titriyordu.Ben ise ağlamaktan başka hiçbir şey yapamıyordum.Birkaç saniye daha yüzüme baktı ve konuşmaya başladı "Peki Alessia,öyle olsun.Sana söz veriyorum bir daha karşına çıkmayacağım.Bana güvenmek zorunda kalmayacaksın.".Ne yani şimdi de gidiyor muydu ? Bu ne saçmalıktı böyle.Evet o gerçekten ciddiydi,gidiyordo.Arkasından bağırdım:"Joseph!Hey Joseph!Gitme!".Dinlemiyordu.Ayağa kalktım ve bende ağlamaklı sesimle bağırmaya başladım:"Korkuyorum tamam mı?Lanet olsun korkuyorum.".Bu cümleleri söyleyince durmuştu.Yüzünü döndü."Neyden korkuyorsun Ales?Bizden mi ?". -"Hayır.Hayır sizden değil.Anlatacaklarımdan sonra beni bırakmanızdan korkuyorum Joseph.Çünkü sizden öncekiler böyle yaptı.Hepsi deli olduğumu ya da lanetli olduğumu düşündü ve gitti."Araya Nicolas girdi:"Böyle düşünmen çok saçma Ales.Bir ay önce birbirimize söz verdik.Hatırlamıyor  musun?"Ama diğerleri de söz vermişti.Bunu ona da söylemeliydim:"Biliyor musun Nicholas?Sizden öncekiler de aynı sözü vermişti ve hiçbiri verdiği sözü tutmadı.".Joseph geri geldi ,sandalyesine oturdu ve konuşmaya başladı:"Biz diğerleri gibi değiliz Ales.Biz ne olursa olsun sonsuza kadar yanındayız ve şuan anlatmaya koktuğun o şeyi bize anlatmanı istiyoruz."

EVEEET ARKADAŞLAR İLK BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM.BİRAZ KISA OLMUŞ OLABİLİR AMA DİĞER BÖLÜM BUNDAN DAHA UZUN OLACAK.UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR .YORUM VE OYLARINIZI EKSİK ETMEYİN:) MULTİMEDYA DA  JOSEPH VAR :)